Σημαντικό:

Αν δε βλέπετε σωστά την ιστοσελίδα με Internet Explorer χρησιμοποιείστε Mozilla Firefox είτε Google Chrome.

16 Ιαν 2013

Ακύρωση Φωτογραφικού Διαγωνισμού για Παιδικές Χαρές από Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης


Παρατίθεται κατωτέρω η απόφαση του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία ακυρώθηκαν οι αποφάσεις του φωτογραφικού διαγωνισμού προμήθειας οργάνων παιδικής χαράς.



6 Ιαν 2013

Παρέμβαση - Αίτηση Επίσπευσης στον Γ.Γ. Περιφέρειας (Παιδικές Χαρές)


Ο αντιπρόεδρος και το μέλος της Οικονομικής Επιτροπής, Αβραάμ Πασιπουλαρίδης και Διονύσιος Ζαμάνης, αντίστοιχα, υπέβαλαν προς τον Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής την υπ’ αρ. πρωτ. 57420/50282/18-12-2012 Παρέμβαση-Αίτηση Επίσπευσης, με θέμα «Ακύρωση φωτογραφικού “ανοιχτού διαγωνισμού” που αφορά την προμήθεια και αντικατάσταση οργάνων παιδικής χαράς και ελαστικών πλακιδίων ασφαλείας σε δύο (2) παιδικές χαρές του Δήμου Διονύσου», της οποίας το περιεχόμενο έχει ως εξής:

 

κ. Γενικέ Γραμματέα

Με αφορμή τα όσα ανακριβή και παραπλανητικά διαλαμβάνονται στην με αρ. πρωτ. Δήμου Διονύσου 36200/4-12-2012 Προσφυγή (συνημμένο 1), που υπέβαλε ενώπιόν σας ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Διονύσου κ. Αθανάσιος Ροΐδης, στρεφόμενος κατά της 239/2012 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Διονύσου, θέλουμε να επέμβουμε υπέρ της άνω απόφασης και να  σας επισημάνουμε τα εξής:

1. Όσον αφορά ειδικότερα στην έγκριση διενέργειας ορισμένης δημοτικής προμήθειας, η αρμοδιότητα ανήκει στο Δημοτικό Συμβούλιο και μόνο κατ’ εξαίρεση, όταν η προμήθεια διενεργείται με απευθείας ανάθεση, λόγω της συνδρομής εξαιρετικά επείγουσας περίπτωσης, αρμόδιο όργανο γιά την έγκρισή της είναι η Οικονομική Επιτροπή (Ελ. Συν. Τμ. VII, Πράξη 33/2012).
Περαιτέρω, είναι γνωστό ότι το διοικητικό όργανο (ατομικό ή συλλογικό) που εκδίδει αρμοδίως μία διοικητική πράξη δικαιούται, το ίδιο, και να την ακυρώνει, να την τροποποιεί ή να την διευκρινίζει.
Συνεπώς, το Δημοτικό Συμβούλιο, εφ’ όσον με την βαλλόμενη απόφασή του διαπίστωσε ότι πρόκειται γιά προμήθεια που «φωτογραφίζει» συγκεκριμένο προμηθευτή και ότι, πράγματι, αυτή δεν ανατέθηκε μετά από πραγματοποίηση ανοικτού διαγωνισμού, όπως προβλέπεται σύννομα, αλλά ότι, πράγματι, πρόκειται περί απ’ ευθείας ανάθεσης σε προεπιλεγμένο προμηθευτή, ενεργώντας εκ καθήκοντος και κατ’ αρμοδιότητα, συννόμως επελήφθη εν προκειμένω και, με την βαλλόμενη νεώτερη 239/19-11-2012 απόφασή του, «διευκρίνισε», ουσιαστικά, ότι οι όποιες προγενέστερες σχετικές με την εν θέματι προμήθεια αποφάσεις του δεν αποτελούν λευκή επιταγή προς «αετονύχηδες» και ότι η υλοποίησή τους τελεί υπό την αυτονόητη προϋπόθεση της ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ. Όθεν και η εν λόγω απόφασή του γιά «αναπομπή του θέματος αρμοδίως στην Τεχνική Υπηρεσία και την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου, προκειμένου να γίνει επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού, αυτή φορά με σωστή μελέτη, κατά τρόπο ώστε να πρόκειται γιά ανοικτό πράγματι, και όχι φωτογραφικό διαγωνισμό που ισοδυναμεί με παράνομη απ’ ευθείας ανάθεση».

2. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις έξη, περίπου, πυκνογραμμένες σελίδες της προσφυγής του κ. Προέδρου του Δ.Σ. ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ «ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ» δηλαδή ότι η «ΜΕΛΕΤΗ-ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ» των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου, επί τη βάσει της οποίας διενεργήθηκε ο αντίστοιχος ΨΕΥΤΟΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ, περιέχει ακόμα και τις ΕΙΚΟΝΕΣ (!!!) των οργάνων παιδικής χαράς που αφορά η εν θέματι προμήθεια, όπως αυτές υπάρχουν, ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΙΕΣ,  στην ιστοσελίδα της Φιλανδικής εταιρείας «LAPPSET», με κωδικούς 138031 Μ και 138055 Μ.
Προκειμένου, μάλιστα, να μην γίνει «καμία στραβή» και δεν καταλήξει η προμήθεια στον ΠΡΟΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ προμηθευτή, η μελέτη αναφέρεται, επί πλέον, ρητά και στον ΚΩΔΙΚΟ 138031 Μ (!!!) του ενός (από τα δύο) πιό πάνω όργανα παιδικής χαράς.
Δια του λόγου το αληθές, προσάγουμε και επικαλούμεθα εν προκειμένω τα περιεχόμενα τόσο του οικείου απομαγνητοφωνημένου πρακτικού της 239/2012 απόφασης του Δ.Σ. (συνημμένο 2) όσο και της υπ’ αρ. πρωτ. 49746/43862/31-10-2012 προσφυγής μας, που υποβάλαμε (και εκκρεμεί ακόμη) ενώπιόν σας, στρεφόμενοι κατά των σχετικών 352 και 353/16-10-2012 αποφάσεων της Οικονομικής Επιτροπής (συνημμένο 3).
Γιά όλα αυτά τα κραυγαλέα στοιχεία (και άλλα πολλά), που, κυριολεκτικά, «ΒΓΑΖΟΥΝ ΜΑΤΙ» και καθιστούν τον... «ανοιχτό διαγωνισμό» ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟ (καθ’ ό, πράγματι, πρόκειται περί  «ΚΑΡΦΩΤΗΣ» ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ προς «ημετέρους») ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΕ ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ στην προσφυγή του κ. Προέδρου. ΤΗΡΕΙΤΑΙ ΑΙΔΗΜΩΝ (ΒΛΕΠΕ ΕΝΟΧΗ)  ΣΙΩΠΗ.

3. Στο σημείο αυτό, προκειμένου να δείξουμε την αναξιοπιστία του περιεχομένου της προσφυγής του κ. Προέδρου του Δ.Σ., θέλουμε, χαρακτηριστικά, να σταθούμε στο υποκριτικού χαρακτήρα περιεχόμενο της παρ. 9 της εν λόγω προσφυγής, όπου αυτός, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του, χαρακτηρίζει την προσβαλλόμενη απόφαση του Δ.Σ. ως πραξικοπηματική και κακόβουλη ενέργεια, στρεφόμενη κατά της δημοκρατίας και παραβιάζουσα τη θεσμικά κατοχυρωμένη δημοκρατική λειτουργία των οργάνων ΟΤΑ.
Τι έλεγε όμως, Ο ΙΔΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, γιά το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΖΗΤΗΜΑ μόλις ένα μήνα πριν;
Στο υπ’ αρ. πρωτ. 33142/1-11-2012 έγγραφο (συνημμένο 4) ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ, αναφέρει ότι:

«Το άρθρο 67 του Ν. 3852/2010 επιτρέπει άλλωστε το δημοκρατικό δικαίωμα των αιτούντων (δημοτικών συμβούλων) να συγκαλέσουν οι ίδιοι το Δημοτικό Συμβούλιο ώστε να συζητηθεί και να αποφασίσει επί του αιτούμενου θέματος».

Δηλαδή, ο ίδιος άνθρωπος, το ίδιο το πράγμα που το χαρακτηρίζει ως δημοκρατικό δικαίωμα, δεν έχει κανένα απολύτως ενδοιασμό, ακολούθως, να το χαρακτηρίσει και ως αντιδημοκρατική ενέργεια, ανάλογα με τις σκοπιμότητες που, εκάστοτε, θέλει να εξυπηρετήσει.

4. Πέραν των ανωτέρω, θέλουμε, κ. Γενικέ Γραμματέα, να σας επιστήσουμε την προσοχή ότι η δίμηνη αποκλειστική προθεσμία που έχετε, προκειμένου να αποφανθείτε επί της υπ’ αρ. πρωτ. 49746/43862/31-10-2012 σχετικής με το ζήτημα προσφυγής μας (συνημμένο 3), κοντεύει να εξαντληθεί.
Αν, τελικά, αυτή η προθεσμία παρέλθει άπρακτη (και δεδομένου ότι στις 29-10-2012, πριν την υποβολή της άνω προσφυγής μας κατά της 353/2012 απόφασης της Ο.Ε., είχατε σπεύσει να εγκρίνετε αυτήν την ΠΑΡΑΝΟΜΗ απόφαση), αντιλαμβάνεσθε ότι εγκυμονεί ο κίνδυνος να περιδυθεί με νομιμοφάνεια και να υλοποιηθεί η ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ εν θέματι προμήθεια.

ΣΑΣ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΥΤΟ, ΚΥΡΙΕ ΓΕΝΙΚΕ, ΚΑΙ ΣΑΣ ΖΗΤΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΣΕΤΕ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΑΠΟΦΑΙΝΟΜΕΝΟΣ ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΝΩ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΔΗΛΑ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΜΕΝΕΣ 352 ΚΑΙ 353/2012 ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ.

5 Ιαν 2013

Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΣΤΟ Ο.Τ. 52 ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΔΡΟΣΙΑΣ (Νο 1).


Η τοποθέτηση των συμβούλων της Α.Δ.Κ. Σακελλάριου Σωτηρίου και Καλλιόπης Ταουξή επί του 7ου θέματος της 5ης Συνεδρίασης της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής (Ε.Π.Ζ.) της 30/3/2012, «Αγορά ακινήτου ιδιοκτησίας .... και ..... στο Ο.Τ. 52 Δημοτικής Κοινότητας Δροσιάς (Χώρος Αθλοπαιδιών)», Αριθ. Απόφασης 20/2012, έχει ως εξής:



Με την 25/1-11-1989 απόφαση της Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίου (Κ.Ε.Δ.) παρεχωρήθη η εν λόγω έκταση στην Κοινότητα Δροσιάς υπό όρους και συγκεκριμένα γιά τη δημιουργία χώρου πρασίνου και γηπέδων μπάσκετ-βόλεϊ.
Στην υπ’ αριθμ. 21770/Π-497/9-8-1990 απόφαση του Νομάρχη Αν. Αττικής (Δ΄461), που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως χωρίς τα διαγράμματα, μεταξύ άλλων ρυθμίσεων, περιελαμβάνετο και τροποποίηση γιά τον χαρακτηρισμό οικοπέδου στο Ο.Τ. 52 ως χώρου αθλοπαιδιών.
Το κείμενο της εν λόγω αποφάσεως αναδημοσιεύτηκε με την υπ’ αριθμ. 34932/Π.1120/21-12-1992 απόφαση του ιδίου Νομάρχη (Δ΄1391), με συνδημοσίευση των σχετικών διαγραμμάτων (κατ’ εφαρμογή του άρθρου 41 του Ν 1975/1991), στα δημοσιευμένα δε διαγράμματα ο χαρακτηριζόμενος στο κείμενο ως χώρος αθλοπαιδιών αναφέρεται ως χώρος πρασίνου και αθλοπαιδιών. Τόσο το κείμενο όσο και τα διαγράμματα αποτελούν βασικά και ισοδύναμα στοιχεία της πολεοδομικής ρυθμίσεως που αφορούν.
Εν συνεχεία, με την υπ’ αριθμ. 1976/14-7-1995 απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Ανατ. Αττικής, η επίμαχη έκταση διεγράφη από τα βιβλία δημοσίων κτημάτων που είχε καταχωρηθεί, με την αιτιολογία ότι «το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει οποιαδήποτε δικαιώματα». Έτσι ήρθη και η παραχώρηση της Κ.Ε.Δ.
Στη συνέχεια, με ενέργειες των φερομένων ως ιδιοκτητών, εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 7186/754/99/24-6-1999 απόφαση του Νομάρχη Ανατ. Αττικής (Δ΄480) και ο χώρος αποχαρακτηρίστηκε, από χώρος αθλοπαιδιών σε οικοδομήσιμο. Με την 1271/2002 απόφαση του Σ.τ.Ε. ακυρώθηκε η άνω πράξη.
Στη συνέχεια, με την υπ’ αριθμ. οικ. 3261/Φ τροπ/02/21-8-2002 απόφαση του Γ.Γ. Περιφέρειας Αττικής, τροποποιήθηκε και πάλι το εγκεκριμένο σχέδιο της Κοινότητας Δροσιάς στο Ο.Τ. 52, με αποχαρακτηρισμό τμήματός του από χώρο αθλοπαιδιών σε οικοδομήσιμο χώρο.
Κατά της άνω απόφασης προσέφυγε η Κοινότητα Δροσιάς, επιδιώκοντας την ακύρωσή της, προς τον ΥΠΕΧΩΔΕ και, στην συνέχεια, κατόπιν της σιωπηρής άρνησης του ΥΠΕΧΩΔΕ, προς το Σ.τ.Ε.
Με την 351/2007 απόφασή του το Σ.τ.Ε., δεχόμενο την αίτηση της Κοινότητας Δροσιάς, ακυρώνει την προσβληθείσα πράξη, απορρίπτοντας τις παρεμβάσεις του ..... και των ..... και ...... .
Μεταξύ των λόγων αποδοχής της αίτησης της Κοινότητας Δροσιάς, και γιά τον συγκεκριμένο χώρο και υπόθεση, αναφέρεται επί λέξει:

«Τέλος, όπως έχει ήδη κριθεί, ο χώρος αθλοπαιδιών υπάγεται στην έννοια των αθλητικών γηπέδων (Σ.τ.Ε. 754/1982), τα οποία αποτελούν κοινόχρηστους χώρους κατά την έννοια του άρθρου 2 παρ. 2 του Γ.Ο.Κ. 1985 (ήδη άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Β.Π.Ν.), όπως άλλωστε προκύπτει από το άρθρο 274 του Δημ. & Κοιν. Κώδικα (π.δ / μα 410/1995)».
Το ίδιο προκύπτει από την παρ. 1δ του άρθρου 211 του Ν. 3463/2006 (Κώδικας Δ.Κ.Κ.).
Προσπάθησα να είμαι, όσο το δυνατόν, συνοπτικά αναλυτικός, ώστε να καταστεί σαφές ότι ο συγκεκριμένος χώρος είναι κοινόχρηστος και, προκειμένου να τεθεί σε κοινή χρήση, πρέπει να προηγηθεί η σύνταξη πράξεως αναλογισμού, ώστε να προσδιορισθεί η αναλογούσα επιφάνεια γιά την οποία είναι υπόχρεος προς αποζημίωση ο Δήμος. Διότι, κατά πάσα πιθανότητα, είναι και οι όμορες ιδιοκτησίες.
Με την αγορά επιβαρύνεται ο Δήμος ανεπίτρεπτα με υποχρεώσεις τρίτων.
Στη συνέχεια, η προσήκουσα αποζημίωση θα κατατεθεί στο Ταμείο Παρ/κών και Δανείων, απ’ όπου οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες πρέπει να αναγνωρισθούν δικαστικά. Έτσι και η όποια αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας ή του δικαιώματος αποζημίωσης θα προκύψει δικαστικά και όχι με τον έλεγχο ενός δικηγόρου.
Επίσης, η Κοινότητα Δροσιάς έκανε με πίστη έναν αγώνα από το 1989, και με επιτυχία, αφού, παρά την εύνοια, κυρίως από τη διοίκηση, γιά τους φερόμενους ιδιοκτήτες, εδικαιώθη. Αυτή την πορεία δεν έχουμε το δικαίωμα να τη διαγράψουμε.
Αλλοιώς έχει δίκιο ο επικεφαλής της παράταξής μας, ότι, και μ’ αυτή την υπόθεση, επιχειρείται εξόφληση προεκλογικών γραμματίων σε βάρος του δημοσίου και δημοτικού συμφέροντος.

Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΣΤΟ Ο.Τ. 52 ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΔΡΟΣΙΑΣ (Νο 2).



Η τοποθέτηση του επικεφαλής της Α.Δ.Κ. Αβραάμ Πασιπουλαρίδη επί του (αναβληθέντος) 5ου θέματος της 39ης Συνεδρίασης του Δ.Σ. της 28-12-2012, «Διαβίβαση της αριθ. 20/2012 απόφασης της Ε.Π.Ζ. με θέμα «αγορά ακινήτου ιδιοκτησίας .... και .... στο Ο.Τ. 52 Δημοτικής Κοινότητας Δροσιάς (Χώρος Αθλοπαιδιών)», έχει ως εξής:

Η 20/2012 απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής στηρίζεται στην εσφαλμένη προϋπόθεση ότι το εν θέματι ακίνητο προβλέπεται, δήθεν, ως ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ χώρος αθλοπαιδιών.
Όμως, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. 351/2007 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Σ.τ.Ε. (σελ. 4), την οποία καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ., ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ χώρος, ως χώρος αθλοπαιδιών, είναι ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΣ και ΟΧΙ  ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ, συνεπώς η όλη σχετική επιχειρηματολογία, όπως αναπτύσσεται στην πιό πάνω απόφαση της Ε.Π.Ζ., είναι ωσαύτως ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ.
Και τούτο διότι οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ χώρων, γιά την εφαρμογή σχεδίων πόλεων, ρυθμίζονται από ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ της κείμενης πολεοδομικής νομοθεσίας, οι οποίες, εν προκειμένω, υπαγορεύουν την προηγούμενη σύνταξη σχετικής ΠΡΑΞΕΩΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΣ, από την οποία θα προκύψει για ποιά τμήματα του απαλλοτριουμένου ακινήτου υπόχρεοι είναι οι ωφελούμενοι όμοροι-παρόδιοι ιδιώτες ιδιοκτήτες ακινήτων και γιά τα ποιά (αν υπάρχουν καθόλου) ο Δήμος.
Έτσι όπως επιχειρείται απευθείας αγορά, ο Δήμος θα πληρώσει γιά το ΣΥΝΟΛΟ της απαλλοτριούμενης έκτασης ενώ, γιά το μεγαλύτερο μέρος του, υπόχρεοι είναι τρίτοι ΙΔΙΩΤΕΣ.
Δηλαδή, ο δήμος θα πληρώσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ γιά λογαριασμό των ωφελουμένων όμορων-παροδίων ιδιωτών ιδιοκτητών ακινήτων.
Σημειωτέον εδώ ότι, εξ όσων γνωρίζω, μεταξύ των παροδίων ιδιοκτητών ακινήτων περιλαμβάνονται και αυτοί οι ίδιοι οι φερόμενοι ως συνιδιοκτήτες του εν θέματι απαλλοτριουμένου ακινήτου, συνεπώς, εν τοιαύτη περιπτώσει εγκυμονείται ο κίνδυνος να πληρώσει ο Δήμος γιά λογαριασμό τους ακόμη και αυταποζημιούμενη από αυτούς έκταση. Αυτό σημαίνει ότι εγκυμονείται ο κίνδυνος να πληρώσει ο Δήμος στους .... και .....  χρήματα τα οποία ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ δεν δικαιούνται, ούτως ή άλλως, να εισπράξουν, αφού θα πρόκειται γιά χρήματα που αντιστοιχούν σε αυταποζημιούμενη από αυτούς εδαφική έκταση του απαλλοτριωτέου ακινήτου, καθ’ ο ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήτες άλλης εκεί παρακείμενης ιδιοκτησίας τους στο Οικοδομικό Τετράγωνο (Ο.Τ.) 53.
Περαιτέρω, επισημαίνω ότι το συγκεκριμένο ακίνητο προέρχεται από καταπάτηση μείζονος εκεί εκτάσεως ο δε απώτερος δικαιοπάροχος των νυν φερομένων ως συνιδιοκτητών του είχε χαρακτηρισθεί ως κακής πίστεως κάτοχος τούτου, όπως προκύπτει από το Πρακτικό Γνωμοδοτήσεως 20/28-4-77 του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων (Τ.Σ.Δ.Κ.), που έγινε αποδεκτή με την υπ’ αρ. πρωτ. Δ. 3392/987/30-6-1977 Απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών, έγγραφα που καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ.
Κατόπιν τούτων, το εν θέματι ακίνητο κατεγράφη ως ΔΗΜΟΣΙΟ.
Παρά ταύτα, μετά παρέλευση δύο περίπου δεκαετιών, με έρεισμα την 9/16-2-1995 γνωμοδότηση του Γ.Σ.Δ.Κ., την οποία καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ., το ακίνητο αυτό διεγράφη από τα βιβλία καταγραφής δημοσίων κτημάτων.
Από εποπτεία της γνωμοδότησης αυτής του Γ.Σ.Δ.Κ. προκύπτει ότι η πιό πάνω διαγραφή έγινε με το σκεπτικό ότι οι δικαστικές αποφάσεις που κέρδισαν οι Ηλιόπουλοι κατά του Ελληνικού Δημοσίου κατελάμβαναν, μετά δυνάμεως δεδικασμένου, ολόκληρο το Δασόκτημα Σταμάτα-Διόνυσος, εντός του οποίου έκειτο και η καταπατηθείσα ως άνω έκταση.
Το πιό πάνω σκεπτικό είναι απαράδεκτο γιά δύο λόγους:
Ο πρώτος λόγος είναι ότι η διεκδίκηση του Ελληνικού Δημοσίου επί ολοκλήρου του αγροδασοκτήματος Σταμάτα-Διόνυσος εκδηλώθηκε με την 160561/1000/23-2-79 απόφαση των Υφυπουργών Οικονομικών και Γεωργίας, δηλαδή ΜΕΤΑ την υπουργική απόφαση γιά την καταγραφή των εν λόγω καταπατημένων εκτάσεων ως δημοσίων κτημάτων. Την απόφαση αυτή την καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ. Αυτό σημαίνει ότι ο λόγος καταγραφής των υπ’ όψιν εκτάσεων ως δημοσίων κτημάτων ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΟΣ με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του αγροδασοκτήματος Σταμάτας-Διόνυσος. Πράγματι, κατά τα ήδη προεκτεθέντα, ο λόγος αυτός ήταν, αποκλειστικά και μόνον, η άνευ τίτλων, με κακή πίστη κατοχή των εν θέματι εκτάσεων. Τώρα, το πως και το γιατί ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ λόγος αυτός, εν συνεχεία, δύο περίπου δεκαετίες μετά, ΑΠΟΣΙΩΠΗΘΗΚΕ, ο καθείς είναι σε θέση να εκτιμήσει τις σκοπιμότητες και να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, εκτός από ΑΣΧΕΤΟ και ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟ, το σκεπτικό της 9/95 γνωμοδότησης του Γ.Σ.Δ.Κ., αυτό καθ’ εαυτό είναι και ΕΣΦΑΛΜΕΝΟ, όπως αποδεικνύεται από το περιεχόμενο του με αρ. πρωτ. 1023563/1605/Α0010/10-3-2005 εγγράφου της Δ/νσης Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών καθώς και της υπ’ αριθμ. 32α/2006 γνωμοδότησης του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, που έγινε αποδεκτή με την υπ’ αρ. πρωτ. 1067658/4995/Α0010/17-7-2006 απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, έγγραφα που, όλα τους, τα καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ.
Σύμφωνα με τα πιό πάνω ΝΕΩΤΕΡΑ στοιχεία, η ορθή και νυν ισχύουσα θέση του Ελληνικού Δημοσίου είναι ότι οι δικαστικές αποφάσεις των Ηλιόπουλων ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΑΓΡΟΔΑΣΟΚΤΗΜΑ ΣΤΑΜΑΤΑ-ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΙΚΟΤΕΡΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ. Όλες τις λοιπές εκτάσεις του κτήματος αυτού, ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΕΝ ΘΕΜΑΤΙ, το Δημόσιο τις θεωρεί δημόσια κτήματα ς εκτός δεδικασμένου).
Πρακτική απόδειξη αυτού του ισχυρισμού μου αποτελεί το γεγονός ότι, εξ όσων γνωρίζω, το Ελληνικό Δημόσιο κατέθεσε πρόσφατα στο ΕΘΝΙΚΟ  ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ αίτηση/δήλωση ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του επί των άνω εκτός δεδικασμένου εκτάσεων του Δήμου μας.
Έτσι έχουμε το εξής παράδοξο: Κατά «ειδική μεταχείριση», το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει ιδιοκτησιακά δικαιώματα κατ’ εξαίρεσιν και μόνο, στις εν λόγω εκτός δεδικασμένου εκτάσεις. Αντιθέτως σε ό,τι αφορά τις απανταχού λοιπές εκτός δεδικασμένου όμοιές της εκτάσεις, το Ελληνικό Δημόσιο θεωρεί τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα ως απαράγραπτα.
Επί άλλης παρομοίου περιπτώσεως (δηλαδή ακινήτου εκτός δεδικασμένου), όταν, μετά κόπων και βασάνων, το Δημόσιο απεφάσισε να διεκδικήσει οικόπεδο από επίδοξο καταπατητή, κερδήθηκε ΑΔΑΠΑΝΑ ένα οικόπεδο 2,5 στρεμμάτων στη Δροσιά γιά την ανέγερση Δημοτικού Σχολείου.
Εν όψει των ανωτέρω, ο (τέως) Δήμος Δροσιάς, με το υπ’ αρ. πρωτ. 1654/4-5-2009 έγγραφό του προς το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, το οποίο καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ., ζήτησε την επανεξέταση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος δημόσιας περιουσίας διαγραφείσης από τα βιβλία δημοσίων κτημάτων.
Με αφορμή το πιό πάνω έγγραφο ήρχισε η διενέργεια σχετικής έρευνας εκδοθεισών σχετικώς του υπ’ αριθ. πρωτ. 1068129/3734/Α0010/7-7-2009 εγγράφου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, της από 29-10-2009 Διοικητικής Έκθεσης της Κτηματικής Υπηρεσίας Ανατολικής Αττικής, του υπ’ αρ. πρωτ. 8761/4909/9-11-2009 εγγράφου της ίδιας πιό πάνω υπηρεσίας και των υπ αρ. πρωτ. 712/25-2-2010, 1279/19-4-2010 εγγράφων του Δήμου Δροσιάς, έγγραφα όλα τα οποία καταθέτω στη Γραμματεία του Δ.Σ.
Από τα πιό πάνω έγγραφα προκύπτει ότι, με εντολή του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, διεξάγονται ενέργειες γιά την επανεξέταση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της εν θέματι εκτάσεως. Εξ’ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω, η υπόθεση ακόμη εκκρεμεί.
Εν τοιαύτη περιπτώσει τι να πληρώσει ο Δήμος; Ένα ακίνητο που αύριο-μεθαύριο είναι πιθανόν να ξαναχαρακτηριστεί σαν δημόσιο κτήμα;
Γιατί όλ’ αυτά αποκρύπτονται και δεν αναφέρεται απολύτως τίποτα στα «ενημερωτικά», δήθεν τάχα, έγγραφα που μας διανεμήθηκαν γιά να δικαιολογήσουν-προπαγανδίσουν το σκάνδαλο της απ’ ευθείας «χρυσής» αγοράς;
Μήπως μπορεί να μας ενημερώσει ο κ. Δήμαρχος ή ο κ. Πρόεδρος του Δ.Σ. ή οποιοσδήποτε άλλος γιά την συνέχεια της προσπάθειας που ξεκίνησε ο (πρώην) Δήμος Δροσιάς προκειμένου να αποκτηθούν οι εν θέματι εκτάσεις ΑΔΑΠΑΝΑ, όπως ακριβώς συνέβη με το οικόπεδο του Δημοτικού Σχολείου Δροσιάς;
Μέσα στα δύο χρόνια που πέρασαν, κούνησε κανένας το δαχτυλάκι του, από πλευράς Δήμου, προς αυτή την κατεύθυνση;
Και, αν όχι, έχει καμμία σχέση το γεγονός ότι οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες της εν θέματι έκτασης είναι πολιτικοί φίλοι του κ. Προέδρου του Δ.Σ.;
Οι τιμές από 650 έως 780 χιλιάδες ευρώ το στρέμμα που μας εμφανίζουν είναι αστρονομικές και απομεινάρια της φούσκας των ακινήτων που παρήλθε ανεπιστρεπτί. Γι’ αυτό άλλαξαν ρότα: Από εκεί που ήθελαν τα οικόπεδα, γιατί οι αντικειμενικές τιμές τους φαίνονταν μικρές, τώρα που οι αντικειμενικές τιμές έγιναν πολλαπλάσιες των τιμών της αγοράς ζητάνε να πληρωθούν σε αντικειμενικές τιμές. Ας βγούνε στην πιάτσα και να πουλήσουν στις τιμές της αγοράς. Με τα «προικιά» που έχουν τα ακίνητά τους, με τους επαχθείς φόρους που έχουν επιβληθεί στα ακίνητα και με το φρένο στα τραπεζικά θαλασσοδάνεια είναι ζήτημα αν βρεθεί κανείς να αγοράσει, έστω και στο 20% αυτών που ζητάνε (και που κάποιοι «πρόθυμοι» του Δήμου είναι έτοιμοι να τους προσφέρουν, όσα ζητάνε, «εις υγείαν των κορόιδων»).
Με βάση τα πιό πάνω, κάθε απόφαση γιά απ’ ευθείας αγορά του εν θέματι ακινήτου θα είναι όχι μόνον παράνομη αλλά και προκλητική του δημοσίου αισθήματος. Η «φάμπρικα» των ακριβοπληρωμένων, με δημόσιο χρήμα, πελατειακών σχέσεων πολιτικού-ψηφοφόρου πρέπει να λάβει τέλος.
Το καθήκον του Δήμου, εν προκειμένω, δεν είναι να προβεί σε μία σκανδαλώδη «χρυσή» αγορά αλλά να ενεργήσει και να πιέσει γιά την ΑΔΑΠΑΝΗ απόκτηση του εν θέματι  ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΥ χώρου, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ, ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΔΑΠΑΝΗΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΔΡΟΣΙΑΣ.

Σημείωση: Τα δεκατρία (13) έγγραφα που κατέθεσα στη Γραμματεία αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της τοποθέτησής μου.