Σημαντικό:

Αν δε βλέπετε σωστά την ιστοσελίδα με Internet Explorer χρησιμοποιείστε Mozilla Firefox είτε Google Chrome.

23 Αυγ 2013

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 1-8-2013 ο δημοτικός σύμβουλος κ. Αθανάσιος Ροΐδης προέβη σε βαρυσήμαντη πολιτική δήλωση, για την οποία ο ίδιος είπε ότι ενδιαφέρει τον ιστορικό του μέλλοντος.

Το σχετικό απόσπασμα από τα οικεία απομαγνητοφωνημένα πρακτικά έχει ως εξής:

ΡΟΙΔΗΣ: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Αιτούμαι αγαπητοί συνάδελφοι την ευαρέσκεια σας και την υπομονή σας, γιατί θέλω να κάνω μία βαρυσήμαντη κατ' εμένα πολιτική δήλωση. Εντάξει, αντιπαρέρχομαι τις κραυγές. Θα συνεχίσω με ηρεμία να πω ό,τι έχω να πω.

Ονομάζομαι Θανάσης Ροΐδης του Βασιλείου και της Ελένης. Είμαι καλός άνθρωπος, αγαπώ τους ανθρώπους, προσφέρω χωρίς κανέναν ενδοιασμό, απλόχερα και με περισσή ενέργεια τον εαυτό μου, ακόμα και την ίδια μου τη ζωή και υπόσταση.

Σέβομαι και εκτιμώ τους φίλους, τους αδύναμους και ιδιαίτερα τους πραγματικά αληθινούς ανθρώπους.

Περιέργως, έχω ένα θείο δώρο, χωρίς να το επιδιώκω μαθαίνω τα πάντα, πράξεις και κουβέντες που συμβαίνουν γύρω μου. Έχω έντονη διορατικότητα και ενορατικότητα. Ψυχολογώ και καταλαβαίνω τους ανθρώπους, με πολλά λάθη βέβαια. Έχω όμως την δύναμη να αποδέχομαι λεβέντικα το λάθος μου και να ζητάω συγγνώμη.

Έχω υψηλό όριο ανεκτικότητας. Πολλές φορές γελάω με πολλά αβασάνιστα αρνητικά γεγονότα και φαντασιώσεις που λέγονται για μένα. Όταν όμως ξεπερνιούνται πλέον και πολύ τα όρια ανεκτικότητας μου, γίνομαι αυτόματα σκληρός και αμείλικτος άνθρωπος. Δεν υπάρχει πλέον συναίσθημα που να με εμποδίσει και να με φρενάρει. Μπορώ άνετα χωρίς κανένα φόβο να αντιμετωπίσω τα σκουλήκια όταν έχουν τη δύναμη να ορθωθούν μπροστά μου παλικαρίσια, ή αν παραμένουν σερνόμενα στο γεμάτο σκατά χώρο τους τα πατάω αδίστακτα μέχρι να λιώσουν και να αφανιστούν από προσώπου γης. Παύω πλέον να αδιαφορώ απαξιώνοντας τα μόνο, και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την υπόληψη φίλων και αξιόλογων κατά εμέ ανθρώπων.

Αγαπητοί συνάδελφοι, επειδή πλέον στο μυαλό μου έχω απαξιώσει κάθε πολιτικό, αυτοδιοικητικό, συνδικαλιστικό μηχανισμό, γιατί δυστυχώς είναι πολύ μικρό το ποσοστό προσφοράς άδολης, και πιστεύω πια ότι δεν έχουν κανένα νόημα ύπαρξης, οδηγήθηκα στη γραφικότητα του μοναχικού ξένοιαστου καβαλάρη που περιμένει με προσδοκία την έκρηξη του ελληνικού λαού, που να είστε σίγουροι δεν αργεί πολύ, για να συμμετάσχω στην πρώτη γραμμή.

Είχα ετοιμάσει ένα πολιτικό κείμενο που θα συνόδευε την παραίτηση μου από Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Διονύσου. Καταστάσεις όμως και γεγονότα διανθισμένα από σκατένιες ενέργειες και πράξεις μου υπενθύμισαν έντονα την όλη μου αυτοδιοικητική ζωή των τελευταίων χρόνων γεμάτη πληγές στην ψυχή και στιλέτα στην πλάτη. Μέχρι σήμερα τα δέχθηκα στωικά, παρ' όλες τις διαχρονικές ... εν είδει εκρήξεων προειδοποιήσεις και προσπάθεια αλλαγής ρότας. Φτάνει όμως. Ξεπεράστηκαν κάποια ευαίσθητα όρια. Είμαι πια υποχρεωμένος να λάβω ενεργή στάση και θέση και να πω αλήθειες.

Από σήμερα αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είμαι πλέον ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος παρά καθιστώ τον εαυτό μου με στάση πολέμου απέναντι στην παράταξη της ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ και στον Δήμαρχο κ. Καλαφατέλη. θα συνεργαστώ ακόμα και με τον διάβολο για να μην επανακτήσει την εξουσία η ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ και ο Δήμαρχος κ. Καλαφατέλης, γιατί ούτε τους αρμόζει, ούτε τους αξίζει.

Την αυτοδιοικητική μου στάση από το λίγο πολύ που την γνωρίζετε, επέλεξα να στηρίξω τον κ. Καλαφατέλη επειδή έκρινα ότι είναι καλός άνθρωπος, έντιμος, ορεξάτος και δημιουργικός. Δεν έκανα τίποτα βρώμικο ούτε ίντριγκες, όπως με κατηγόρησε. Λειτούργησα πολιτικά και ίσως συνέβαλα κατάτι στην επικράτηση του κ. Καλαφατέλη. Ίσως τότε έκανα λάθος που δεν στήριξα τον κ. Νικητόπουλο, γιατί τουλάχιστον απεδείχθη ότι ο εν λόγω κύριος σέβεται και δίνει χώρο πραγματικά στους συνεργάτες του. Έτσι ίσως πρόσφερα περισσότερα πράγματα στον ιδιαίτερο τόπο μου την Δροσιά και ακόμα περισσότερο στον ίδιο τον Διόνυσο.

Ο χρόνος βέβαια δεν γυρίζει πίσω για να ξέρω την αλήθεια.   Ποιος είναι ο λόγος της παραίτησης μου από την θέση του Αντιδημάρχου. Τον Νοέμβριο μετά τη νίκη, ο κ. Καλαφατέλης με τίμησε και με κάλεσε να συζητήσουμε τα μελλούμενα, και πού θέλω να δουλέψω ο ίδιος. Μου είπε για την θέση του Προέδρου. Την αρνήθηκα ευγενικά λέγοντας ότι είναι μια θέση ρουτίνας και δεν έχει καμία δυνατότητα προσφοράς έργου. Ζήτησα ακριβώς την Ποιότητας Ζωής λέγοντας ότι είναι μία δύσκολη Αντιδημαρχία με πάρα πολλές αρμοδιότητες και όραμα και είναι μια Αντιδημαρχία η οποία έχει δύο κινδύνους. Την ύπαρξη πιθανών δωροδοκιών, χρηματισμού, και προσπόρισης εξουσιαστικής αρρωστημένης δύναμης.

Δήλωσα ότι γνωρίζω τον εαυτό μου, έχει δοκιμαστεί πάρα πολλές φορές και έτσι για έναν λόγο ακόμα πρέπει να αναλάβω την Αντιδημαρχία αυτήν.

Μετά όμως επί 1,5 μήνα όπου το αντιλήφθηκα αργότερα, και πριν αναλάβουμε πραγματικά τον Ιανουάριο τις θέσεις μας, σιγά σιγά όλες μα όλες οι αρμοδιότητες της συγκεκριμένης Αντιδημαρχίας αφαιρέθηκαν και μεταφέρθηκαν αλλού. Έτσι όταν ανέλαβα, είχα μόνο τα αδέσποτα ζώα και τα μαγαζιά, και γύρω μου υπήρχαν άνθρωποι. Ασφυκτικά δεμένο και αδρανοποιημένο με είχανε.

Επί εφτάμηνο, λόγω και της Αντιδημαρχίας Δροσιάς, ασχολήθηκα με 18ωρη εργασία ημερησίως όλες τις ημέρες της εβδομάδος στην αντιμετώπιση προβλημάτων καθημερινότητας στη Δροσιά με αγώνες και αντιξοότητες μεγάλες ακόμα και για μία σκουπιδιάρα, αφού δυστυχώς ο απερχόμενος Δήμαρχος δεν είχε προνοήσει και δεν είχε εξασφαλίσει πολλά πράγματα.

Με συνεργό τον κ. Ιωαννίδη και τον κ. Παπαδομανωλάκη, κάναμε πολλά. Βέβαια συνεχώς μας χτυπούσαν κάτω από τη μέση προσπαθώντας να μας απαξιώσουν αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Εύρισκαν βέβαια κοινωνό τον κ. Καλαφατέλη, ο οποίος και με πλήγωσε πολλάκις, και συνέβαλε και σε πολλά στιλέτα στην πλάτη μου.

Τον Ιούλιο του 2011 είχε μπει η Δροσιά πράγματι σε μία κανονική λογική ροή. Η Αντιδημαρχία της Ποιότητας μετατρέπονταν συνεχώς σε άνευ χαρτοφυλακίου. Πολλές φορές ζήτησα από τον Δήμαρχο, και μάλιστα την τελευταία φορά από τηλεφώνου λύγισα και έκλαψα, αλλά φευ, καμία ανταπόκριση παρά μόνο στιλέτα και πληγώματα.

Είπαν κάποιοι, γιατί παραιτήθηκες. Έπαιρνες 2.000 ευρώ και ήσουν καλά. Κάνε το μ.... Απαντώ λοιπόν ότι εγώ ασχολήθηκα με τα κοινά για να προσφέρω και να συμμετέχω με την μικρή βοήθεια στην πραγμάτωση οραμάτων και την ανάπτυξη του τόπου που αγαπώ. Δεν συμμετείχα για να βρω εργασία. Έχω εργασία. Έχω όμως και αξιοπρέπεια. Προτιμώ να πεινάσω παρά να εκμεταλλευθώ καταστάσεις για να λύσω το βιοποριστικό μου πρόβλημα.

Έχω πολλά να πω, αλλά δεν είναι του παρόντος. Ίσως αυτά που έχω να πω ενδιαφέρουν τον ιστορικό του μέλλοντος. Θα μπορούσα να μιλάω συνέχεια επί μία εβδομάδα, αναφέροντας λεπτομέρειες και καταστάσεις και γεγονότα που δεν γνωρίζετε πολλοί σας. Τώρα δεν θα προσφέρω τίποτα παρά θα ικανοποιήσω την περιέργεια ορισμένων.

Με σταματούσε βέβαια και το έντονο συναίσθημα που έτρεφα για τον κ. Καλαφατέλη. Πρέπει όμως να λέμε την αλήθεια, όσο σκληρή και αν είναι.

Κύριε Καλαφατέλη, είστε έντιμος, πιθανόν καλός άνθρωπος, ενεργητικός και άοκνος. Η Κοινότητα του Κρυονερίου είναι ένας μικρός χώρος που όπως φαίνεται έχετε πραγματώσει πολύ έργο. Ο Δήμος όμως Διονύσου είναι ένα ιδιαίτερο ρούχο που δυστυχώς δεν σας ταιριάζει ιδιαίτερα όταν απαξιώνετε, απομακρύνετε, κάνετε πως δεν ακούτε δημιουργικούς ανθρώπους με γνώσεις και άποψη, ανθρώπους που σας πλαισίωσαν, παρά συντάσσεστε με γαλαντόμους, φαρισαϊστές και χειροκροτητές, και που μερικοί από αυτούς κολυμπάνε και στα σκατά. Ευνόητο είναι ότι και παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις εμού και άλλων θα καταλήξετε με αυτό που συμβαίνει σήμερα. Σε ένα καράβι χωρίς πυξίδα και πηδάλιο. Στο άγχος, στον τρόμο και σε λάθη και σε ανόητες ενέργειες.

Μην πέφτετε άλλο χαμηλά, κ. Καλαφατέλη. Δεν σας αρμόζει. Θα έχετε την συγχώρηση μου εάν ξυπνήσετε και σταθείτε όρθιος και συνδιαλλαγείτε με πολλούς σοβαρούς και αξιόλογους ανθρώπους ένθεν και κείθεν. Εγώ βέβαια όπως καταλαβαίνετε, τελείωσα με όλα αυτά.

Έχετε χρόνο. Σχέδιο δεν έχετε. Ενορατικότητα και διορατικότητα σας λείπει. Δεν είστε όπως και άλλος μεγάλος ηγέτης. Είστε όμως έντιμος άνθρωπος. Απλά σηκώστε το γάντι που σας πετάνε σοβαροί άνθρωποι και σχεδιάστε και ενεργήστε μαζί τους. Υπάρχουν πολλοί. Απλά λείπει η εμπιστοσύνη και η πεποίθηση ότι υπάρχει σοβαρό σχέδιο και άδολος σκοπός.

Δεν θέλω να πω περισσότερα πράγματα. Ξέρω ότι θα με ρίξετε με οργή στο λάκκο των λεόντων. Συνηθισμένος είμαι και δεν φοβάμαι. Με φοβίζει μόνο όταν μειώνονται οι συνετοί άνθρωποι και έτσι χαλάει η ισορροπία του κόσμου μας.

Θα ήθελα μόνο να εκφράσω τον θαυμασμό μου και την ευγνωμοσύνη μου και την ευχαρίστηση σε ορισμένους ανθρώπους που συνεργάστηκα αυτό το διάστημα. Οι άνθρωποι δεν είναι πολλές φορές όπως φαίνονται. Πρέπει να τριφτείς μαζί τους για να τους καταλάβεις. Αυτοί είναι ο κ. Σακελλαρίου, ο κ. Παπαβασιλείου, ο κ. Κανατσούλης, η κ. Τζανετή, ο κ. Χιώτης, ο κ. Ίσσαρης, ο κ. Ουρανός, ο κ. Ξένος, ο κ. Φωτέλης, ο κ. Παραράς και κατάτι περισσότερο ο κ. Παπαδομανωλάκης και ο κ. Ιωαννίδης. Συγχωρέστε με που θα με βρείτε απέναντι, σκληρό αντίπαλο, εάν παραμείνετε στην ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω και όλους τους υπαλλήλους του Δήμου, ιδιαίτερα με αυτούς που συνεργάστηκα, ακόμα και με αυτούς που με πλήγωσαν.

Κύριε Πρόεδρε, σήμερα σας δηλώνω ότι θα αποχωρήσω από το Δημοτικό Συμβούλιο σε ένδειξη έντονης διαμαρτυρίας για την συνεχή κακή σας συμπεριφορά και έλλειψη σεβασμού που επιδεικνύετε στο πρόσωπο μου. Θα ήθελα να σας παρακαλέσω κατά την καλοκαιρινή ραστώνη να διαβάσετε ενδελεχώς τον κανονισμό του Δημοτικού Συμβουλίου και να διαβουλευτείτε με τον εαυτό σας τί σημαίνει σεβασμός και απόδοση του σεβασμού απέναντι στους ανθρώπους. Διότι από τον Σεπτέμβριο που θα έρθουμε, εάν τουλάχιστον σε μεγάλο ποσοστό δεν εφαρμόζετε τον κανονισμό του Δημοτικού Συμβουλίου και δεν επιδείξετε σεβασμό απέναντι στο πρόσωπο μου, να είσαστε σίγουρος ότι θα σας κάνω τη ζωή κόλαση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ χειρότερα.

ΡΟΙΔΗΣ: Μη διακόπτετε. Ποσώς με ενδιαφέρει, κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε παρακαλώ! Δεν είναι εκφράσεις αυτές!

ΡΟΙΔΗΣ: Μπορείτε να μη με διακόψετε κ. Πρόεδρε; Κύριε Πρόεδρε, σεβασθείτε τον λόγο. Άρα, δικαιολογείστε να διακόπτετε και εσείς λοιπόν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ συνεχίστε, κ. Ροΐδη. Αν μπορείτε να βγάλετε το "κόλαση", όλα τα άλλα τα δέχομαι. Κανένα πρόβλημα.

ΡΟΙΔΗΣ: Δύσκολη ζωή. Το βγάζω. Αφού σας αρέσει περισσότερο... Η κόλαση έχει και μερικές Βραζιλιανές, γι' αυτό... Δεν σας αρέσει.

Αγαπητοί συνάδελφοι, θα ήθελα από καρδίας να σας ευχηθώ καλό καλοκαίρι, γλυκό και ήρεμο να είναι, και όταν επιστρέψουμε τον Σεπτέμβριο να έχετε γεμάτες τις μπαταρίες σας και να είστε υγιείς για να συνεχίσουμε τις εργασίες σας.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με ανεχθήκατε τόσην ώρα. Συγχωρέστε με αν ήμουνα κάπου υπερβολικός αλλά έτσι αισθάνομαι και έτσι πρέπει να μιλήσω. Να είστε καλά. Καλό σας βράδυ.

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Κύριε Ροΐδη, δεν θα πω τίποτε άλλο. Απ' ότι αντιλαμβάνομαι, εμείς οι δύο θα βρεθούμε μαζί στην κόλαση.

9 Αυγ 2013

Ο ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ “ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ” ΣΤΗ ΣΥΜΠΗΞΗ ΤΗΣ “ΣΥΝΔΙΟΙΚΗΣΗΣ”

Ο πολιτικός εναγκαλισμός “Ενωτικής Πρωτοβουλίας” - “Συμμαχίας για τον Πολίτη”, με αποτέλεσμα την επισημοποίηση της λεγομένης “Συνδιοίκησης”, εξέπληξε αρνητικά την τοπική κοινωνία και, όπως ήταν φυσικό, αναζητήθηκαν τα σχετικά αίτια.

Με δεδομένο το γεγονός του καταλυτικού ρόλου της επικεφαλής της  “Συμμαχίας για τον Πολίτη” κας Λένας Παπαπαναγιώτου στην πιό πάνω εξέλιξη, τα εν λόγω αίτια αναζητήθηκαν σε συσχετισμό με το γεγονός της δραστήριας συμμετοχής της στην εξωθεσμική (ερήμην του Δημοτικού Συμβουλίου) διαχείριση από τη “Συνδιοίκηση” του ζητήματος των οικισμών.

Εμείς αποκαλύψαμε την όλη απαράδεκτη μεθόδευση συνδιαχείρισης του θέματος των οικισμών, από πλευράς “Συνδιοίκησης”, αναδεικνύοντας το ζήτημα με μιά σειρά αναρτήσεων στην ιστοσελίδα της Α.Δ.Κ.

Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτησή μας θίξαμε το σημαντικότατο ζήτημα των δικαστικών αγωγών, από οικιστές των αναδασωτέων του Αγ. Στεφάνου σε βάρος του Δήμου Διονύσου, με τις οποίες ζητούν αποζημιώσεις ύψους αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, λόγω απαξίωσης της περιουσίας τους.

Κάτω από την πίεση της δημοσιότητας που πήρε το ζήτημα, η “Συνδιοίκηση” αντέδρασε, δια της κας Παπαπαναγιώτου, με την εκτός ημερησίας διάταξης τοποθέτησή της στο Δημοτικό Συμβούλιο της 1-8-2013, που αναρτήθηκε και στην ιστοσελίδα της “Συμμαχίας για τον Πολίτη”.

Με την τοποθέτησή της αυτή, η κα Παπαπαναγιώτου, διά προφανείς λόγους σκοπιμότητας, ενέπλεξε δολίως τον επικεφαλής της Α.Δ.Κ. σε διάφορα “γεγονότα”, όπως κοπή (δήθεν) πεύκων στον Άγιο Στέφανο για διάνοιξη δρόμων, προς αξιοποίηση (δήθεν) εκεί οικοπέδων του, μήνυση (δήθεν) σε βάρος του από τον τότε (το έτος 1995) δήμαρχο Αγ. Στεφάνου κ. Στυλιανό Κοροβέση και μάρτυρα κατηγορίας του (δήθεν) τον τότε (το έτος 1995) αντιδήμαρχο κ. Γρηγόριο Ίσσαρη, δήθεν φραστική εναντίον της επίθεση διότι ... δεν τον υποστήριξε στο συγκεκριμένο ζήτημα, δήθεν απαξιωτική συμπεριφορά του (από το 1995 ως το 2010) απέναντι στον κ. Ίσσαρη και εν συνεχεία “κωλοτούμπα” του, προκειμένου να συμπράξει μαζί του στις δημοτικές εκλογές του έτους 2010, άρνηση (δήθεν) πληρωμής Τ.Α.Π. από το έτος 2005 με αίτημα (δήθεν) παραγραφής του χρέους του λόγω παρέλευσης πενταετίας, κλπ, κλπ.

Βεβαίως, σε όλα ανεξαίρετα τα πιό πάνω, δεν υπάρχει ούτε καν ψήγμα αληθείας.

Πρόκειται για ένα, εξ ολοκλήρου και στο ακέραιο, συκοφαντικό παραμύθι, καθαρό αποκύημα νοσηρής φαντασίας, για το οποίο, όπως είναι αυτονόητο, η κα Παπαπαναγιώτου θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις ενώπιον της δικαιοσύνης, αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες της αχαλίνωτης εν προκειμένω ψευδολογίας της σε βάρος του επικεφαλής της Α.Δ.Κ., ως προσώπου του οποίου θίγεται η προσωπικότητα, η τιμή και η υπόληψη.

Διότι, άλλο πράγμα είναι η οσονδήποτε σκληρή (ακόμα και άδικη, ενδεχομένως) κριτική, στα πλαίσια ενός (πολλές φορές με έντονους διαξιφισμούς) διεξαγόμενου δημόσιου πολιτικού διαλόγου, η οποία πρέπει να γίνεται ανεκτή, και άλλο πράγμα η προσωπική επίθεση εναντίον πολιτικού αντιπάλου με ξεδιάντροπες συκοφαντίες, κατ’ αναφοράν σε ανύπαρκτη πράγματι εμπλοκή του σε διάφορα κατά φαντασίαν “γεγονότα”, ήτοι, κατά το κοινώς λεγόμενο, “με χτυπήματα κάτω από τη μέση”.

Εν πάσει περιπτώσει, αν εξαιρέσει κανείς τις προεκτεθείσες αθλιότητες και τα όσα άλλα τετριμμένα διαλαμβάνονται στην υπ’ όψιν τοποθέτηση, η κα Παπαπαναγιώτου, κατά τα λοιπά, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας για τη δημιουργία ενός συνεχώς διευρυνόμενου κύκλου ανθρώπων που απαιτούν αποζημιώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, έκαστος, από το Ελληνικό Δημόσιο και από το Δήμο Διονύσου.

Η ίδια λέει πως «οι αγωγές που έχουνε γίνει μέχρι τώρα είναι περίπου 70 και το κόστος των αποζημιώσεων είναι πολύ υψηλό» (αποφεύγει να προσδιορίσει το ύψος αυτών των αποζημιώσεων).

Και, συνεχίζει: «Μακάρι οι αγωγές να φτάσουν τις 500. Όσες και ο αριθμός των πληγεισών οικογενειών...».

Με δεδομένο ότι η κα Παπαπαναγιώτου αναφέρεται αποκλειστικά στους “αναδασωτέους”, αγνοώντας τους “δασικούς” (δηλαδή αυτούς των οποίων τις ιδιοκτησίες καταλαμβάνει, πλέον, η δασική νομοθεσία, κατόπιν του νυν ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου για τους οικισμούς τους προϋφισταμένους του έτους 1923 τους στερούμενους νόμιμης έγκρισης), ο πληττόμενος αριθμός οικογενειών, σε βάθος χρόνου, θα αποδειχθεί πολλαπλάσιος.

Έτσι, σχηματίστηκε ένας ολοένα διευρυνόμενος κύκλος ανθρώπων, που ζητάνε να τους καταβάλει ο Δήμος δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, μέχρι σήμερα, και Κύριος οίδε πόσα αύριο.

Οι άνθρωποι αυτοί, κατ’ ενάσκηση νομίμου δικαιώματός τους, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.), με φερόμενο αίτημα την άρση της 844/22-3-1982 νομαρχιακής αναδασωτικής πράξης (με την οποία, όπως ισχυρίζονται, απαξιώνεται η περιουσία τους).

Δεν έμειναν όμως μόνο στην προσφυγή στο Σ.τ.Ε. Κατ’ ενάσκηση νομίμου δικαιώματός τους, πάντοτε, κατέθεσαν και αγωγές στα διοικητικά δικαστήρια, ζητώντας (από το Ελληνικό Δημόσιο και από το Δήμο Διονύσου) αποζημιώσεις, λόγω απαξίωσης της περιουσίας τους κατά τα ανωτέρω.

Η προσφυγή στο Σ.τ.Ε. (που λέει η κα Παπαπαναγιώτου  ότι θα εκδικαστεί μέσα στο 2013), με το αίτημα που φέρεται να έχει, ήτοι της άρσης της 844/22-3-1982 αναδασωτικής πράξης, είτε δε θα έχει τύχη (όπερ και το πιθανότερο), εν όψει της προγενέστερης ad hoc υπ’ αρ. 264/2005 απόφασης του Σ.τ.Ε. (με την οποία η εν λόγω πράξη κρίθηκε ως νομίμως υφιστάμενη και υποχρεωτικώς εφαρμοστέα) είτε, ακόμη και σε περίπτωση ευδοκίμησής της, θα αποβεί πρακτικά ατελέσφορη, εν όψει του νυν ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου για τους οικισμούς τους στερούμενους νόμιμης έγκρισης (όπως τυγχάνει ο οικισμός Αγ. Στεφάνου αλλά και όλοι οι οικισμοί του Δήμου οι προϋφιστάμενοι του έτους 1923), βάσει του οποίου (νομοθετικού πλαισίου) οι εκτάσεις που καταλαμβάνουν οι οικισμοί αυτοί υπήχθησαν ευθέως, πλέον, στις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, αντιμετωπιζόμενοι, έτσι, ουσιαστικά, ως περιοχές εκτός σχεδίου.

Διότι, ακόμη και υποτιθεμένου ότι (σπάζοντας οι πιθανότητες) αίρεται η 844/22-3-1982 αναδασωτική πράξη, τότε, εν όψει του προεκτεθέντος νομοθετικού πλαισίου, οι ενάγοντες, το πολύ-πολύ από “αναδασωτέοι” να χαρακτηριστούν “δασικοί”. Τι θα πούνε τότε; «Ωραία, τώρα που γίναμε “δασικοί” δε θέλουμε αποζημιώσεις;». Ασφαλώς όχι.

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι, σε κάθε περίπτωση, ούτως ή άλλως, το ζήτημα των αποζημιώσεων θα συνεχίσει να υφίσταται, εκτός και αν, πέραν της αναδασωτικής πράξης, αρθεί και το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τους οικισμούς τους προϋφιστάμενους του έτους 1923 (όπως διαχρονικά έχει τοποθετηθεί η Α.Δ.Κ.).

Όπως απεκάλυψε η κα Παπαπαναγιώτου στην εν λόγω τοποθέτησή της, και η ίδια έχει καταθέσει αγωγή, ως ιδιοκτήτης ακινήτου στα “αναδασωτέα”, ζητώντας αποζημίωση για καταστροφική απομείωση της αξίας της περιουσίας της (προφανώς λόγω νομίμου ισχύος της 844/22-3-1982 αναδασωτικής πράξης).

Όμως, εν τοιαύτη περιπτώσει, κατά τα ήδη προεκτεθέντα στην προηγούμενη ανάρτησή μας, ο Δήμος έχει προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια, για υπόθεση ακινήτου στα ίδια πιό πάνω “αναδασωτέα”, επιχειρηματολογώντας αντίθετα, ότι, δηλαδή, η εν λόγω 844/22-3-1982 αναδασωτική πράξη δεν είναι σύννομη και δεν επηρεάζει νομίμως το χαρακτήρα των ακινήτων που καταλαμβάνει και ότι, ως εκ τούτου, τα ακίνητα αυτά, πράγματι, δεν τυγχάνουν αναδασωτέα.

Εν τοιαύτη περιπτώσει, αναφύεται φυσιολογικά το εξής ερώτημα:

Με ποιόν είναι η κα Παπαπαναγιώτου, με τον εαυτό της ή με το Δήμο;

Δηλαδή, όταν η κα Παπαπαναγιώτου, ως επικεφαλής της “Συμμαχίας για τον Πολίτη” (ήτοι του ενός εκ των εταίρων της “Συνδιοίκησης”), συνδιαμορφώνει την πολιτική του Δήμου στο ζήτημα των οικισμών, συμμετέχοντας ενεργά (όπως η ίδια παραδέχεται στην εν λόγω τοποθέτησή της) στις σχετικές διαδικασίες, ποιά συμφέροντα προωθεί, τα ιδικά της ή του Δήμου;

Ή, μήπως, κατά κάποιο τρόπο που δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμη, τα εκατέρωθεν συμφέροντα εναρμονίζονται;

Εμείς έχουμε την άποψη ότι, ανεξαρτήτως προθέσεων, ένεκα του γεγονότος ότι τα εν λόγω προσωπικά υλικά συμφέροντα της κας Παπαπαναγιώτου συνδέονται, αντικειμενικά, με την από πλευράς Δήμου αντιμετώπιση του ζητήματος των οικισμών, δεν παρέχονται από μέρους της (προς το παρόν τουλάχιστον) οι απαραίτητες εγγυήσεις αμερόληπτης κρίσης και στάσης κατά την άνω συνδιαμόρφωση της πολιτικής του Δήμου και ότι, ως εκ τούτου, η κα Παπαπαναγιώτου, σύμφωνα με τη ρήση «η γυναίκα του Καίσαρος δεν αρκεί να είναι αλλά πρέπει και να φαίνεται τιμία», είτε θα έπρεπε να αυτοεξαιρεθεί είτε θα έπρεπε να την εξαιρέσουν της όλης διαδικασίας.

Το γεγονός ότι τίποτε απ’ τα πιό πάνω δε συμβαίνει αλλ’ ότι, αντιθέτως, η κα Παπαπαναγιώτου πρωταγωνιστεί στις σχετικές διαδικασίες, συνδιαμορφώνοντας την πολιτική του Δήμου στο ζήτημα των οικισμών, αφήνει να αιωρούνται εύλογα ερωτηματικά ως προς την αμεροληψία των κινήτρων του καταλυτικού της ρόλου στη σύμπηξη της “Συνδιοίκησης”.

Διότι, επαναλαμβάνουμε, «η γυναίκα του Καίσαρος δεν αρκεί να είναι αλλά πρέπει και να φαίνεται τιμία». Αυτό υπαγορεύει η διαφάνεια στο δημόσιο βίο.

Η κα Παπαπαναγιώτου οφείλει να ξεδιαλύνει το ζήτημα, καταθέτοντας στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο τόσο την προσφυγή στο Σ.τ.Ε. όσο και την αγωγή αποζημίωσης που η ίδια λέει ότι έχει υποβάλει (ή συνυποβάλει) εν προκειμένω, ώστε οι δημοτικοί σύμβουλοι να μπορέσουν να ενημερωθούν σωστά αν, από το περιεχόμενο των άνω δικογράφων, προκύπτει ότι τα σχετικά προσωπικά υλικά συμφέροντα, την ικανοποίηση των οποίων επιδιώκει δικαστικά, εναρμονίζονται, ναι ή όχι, προς τα συμφέροντα του Δήμου.

 Άλλωστε, και η ίδια λέει στην υπ’ όψιν τοποθέτησή της ότι επιθυμεί την εν προκειμένω «σωστή ενημέρωση των συναδέλφων δημοτικών συμβούλων ώστε, αφού ενημερωθούν, να φανούν αντάξιοι του ρόλου τους και συμπαραστάτες των συνδημοτών τους».

Εν τοιαύτη περιπτώσει, ευελπιστούμε η προσκόμιση των άνω δικογράφων στο Δημοτικό Συμβούλιο να γίνει άμεσα.

Εν αναμονή, λοιπόν, διά τα περαιτέρω.