Σημαντικό:

Αν δε βλέπετε σωστά την ιστοσελίδα με Internet Explorer χρησιμοποιείστε Mozilla Firefox είτε Google Chrome.

11 Δεκ 2012

ΔΑΣΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ - ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Νο 1)



Η περίπτωση των Δασικών Χαρτών Δροσιάς, που αναρτήθηκαν προς υποβολή αντιρρήσεων το καλοκαίρι έτους 2012, έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό με πλείστες όσες άλλες περιπτώσεις σε Άγιο Στέφανο, Άνοιξη, Σταμάτα, Ροδόπολη, Διόνυσο, κ.λπ., συνεπώς, παρουσιάζει ενδιαφέρον, εκτός των άλλων, διότι αποκαλύπτει τι ακριβώς μέλλει να επακολουθήσει και σ’ αυτές τις παρόμοιες περιπτώσεις.
Το κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι, στο παρελθόν, όλες οι πιό πάνω εκτάσεις είχαν κτηματογραφηθεί με τη διαδικασία του ν. 248/76 «Περί φύλλου καταγραφής, Μητρώου ιδιοκτησίας και οριοθεσίας των Δασικών εκτάσεων και προστασίας των Δημοσίων Δασικών Εκτάσεων».
Γι’ αυτές τις περιπτώσεις, ΚΑΤ’ ΕΞΑΙΡΕΣΙΝ, έχει προβλεφθεί «ΕΙΔΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ», βάσει του Παραρτήματος ΙΧ. «Προσαρμογή Κτηματικών Χαρτών του ν. 248/1976» της Υπουργικής Απόφασης (Υ.Α.) 97414/754 (ΦΕΚ Β΄1811/10-9-2007), όπως ισχύει σήμερα, «Τεχνικές προδιαγραφές κατάρτισης δασικών χαρτών αρθρ. 27 παρ. 5 ν. 2664/1998».

Υποτίθεται ότι η πιό πάνω Υπουργική Απόφαση θα έπρεπε να έχει εκδοθεί σύμφωνα με τις εξουσιοδοτικές διατάξεις της παρ. 5 του ν. 2664/1998, οι οποίες, όμως, ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ τις ρυθμίσεις του (ενδιαφέροντος εν προκειμένω) Παραρτήματος ΙΧ της απόφασης αυτής, δεδομένου ότι, με την παρ. 5 του ν. 2664/1998, ο Υπουργός εξουσιοδοτείται να ρυθμίσει, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ, συγκεκριμένες ΤΥΠΙΚΟΤΗΤΕΣ διαφόρων ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ και όχι βέβαια να ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ, όπως ακριβώς επιχειρείται με το εν λόγω Παράρτημα ΙΧ της πιό πάνω απόφασής του.
Κατά ταύτα, ο Υπουργός, ενεργώντας ΠΑΡΑΝΟΜΑ, δηλαδή ΧΩΡΙΣ ΝΟΜΙΜΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ, διαχώρισε τους πολίτες σε «πατρίκιους και πληβείους» παραβιαζομένων έτσι κατάφωρα των αρχών της ισονομίας και της ίσης μεταχείρισης.
Βεβαίως, εις το «Ελλαδιστάν», το «σπορ» του «νομοθετείν δι’ εγκυκλίων και αποφάσεων» αποτελεί τον κανόνα, αυτό, όμως, δεν σημαίνει και ότι δεν αποτελεί ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ.

Στο Παράρτημα ΙΧ, λοιπόν, της Υ.Α. 97414/754, προβλέπεται ότι οι κτηματικοί χάρτες που συντάχθηκαν βάσει του ν. 248/76 προσαρμόζονται τεχνικά προκειμένου να επέχουν θέση “Δασικών Χαρτών” (!!!).
Δηλαδή, εν προκειμένω, δεν καταρτίζονται Δασικοί Χάρτες σύμφωνα με τους σύγχρονους κανόνες της επιστήμης, όπως (υποτίθεται ότι) στοχεύει ο νόμος, αλλά, «από την πίσω πόρτα», ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ οι παρωχημένοι χάρτες του ν. 248/76, που βρίθουν λαθών, δεν έγιναν με τη βοήθεια των συγχρόνων ηλεκτρονικών μέσων, συντάχθηκαν επί τη βάσει παλαιοτέρων αμφισβητουμένων στοιχείων και, ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ, πραγματοποιήθηκαν με παλαιότερο και ΜΗ ΙΣΧΥΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.

Ας δούμε, όμως, τι έγινε στην περίπτωση του Δασικού Χάρτη Δροσιάς.

Στις 29-6-1983 είχε αναρτηθεί, με την διαδικασία του ν. 248/76, Προσωρινός Κτηματικός Χάρτης (και Κτηματολογικός Πίνακας) της Κτηματικής Μονάδος Κοινότητας Δροσιάς, ο οποίος διελάμβανε χαρακτηρισμούς στις ΙΔΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ εκτάσεις που καταλαμβάνει ο εν θέματι Δασικός Χάρτης Δροσιάς.
Η μόνη διαφορά (ουσιαστικά) μεταξύ του τότε Προσωρινού  Κτηματικού Χάρτη Δροσιάς και νυν Δασικού Χάρτη Δροσιάς είναι το υπόβαθρο (τότε το υπόβαθρο ήταν από χάρτες της Γ.Υ.Σ. και τώρα από Α/Φ λήψεως αγνώστου ημερομηνίας).
Με εξαίρεση ένα-δύο περιπτώσεις αποχαρακτηρισθέντων οικοπέδων, όλες οι υπόλοιπες εκτάσεις, απαραδέκτως, χαρακτηρίζονται πανομοιότυπα, όπως ακριβώς είχαν χαρακτηριστεί περίπου πριν από τριάντα (30) χρόνια (!!!).
Και αυτό, καθ’ ην στιγμή, κατά τα ήδη προεκτεθέντα, η διαδικασία του ν. 248/76 απετέλεσε, κατά κοινή πάντων ομολογία, παταγώδη αποτυχία, μεταξύ άλλων και διότι οι Προσωρινοί Κτηματικοί Χάρτες του ν. 248/76 έβριθαν λαθών και ανακριβειών (γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, και η όλη διαδικασία του ν. 248/76, δεν τελεσφόρησε).
Υποτίθεται ότι οι δασικοί χάρτες θα καταρτίζονταν κατόπιν επιμελέστερης δουλειάς.
Αντ’ αυτού, ο αναρτηθείς Δασικός Χάρτης Δροσιάς, σε ό,τι αφορά τους χαρακτηρισμούς των εκτάσεων που καταλαμβάνει, αποτελεί, ουσιαστικά, επανάληψη του ίδιου ακριβώς του Προσωρινού Κτηματικού Χάρτη Δροσιάς έτους 1983 (!!!).
Κατά ταύτα, ο αναρτηθείς Δασικός Χάρτης, σε ό,τι αφορά την περιοχή που καταλαμβάνει, δεν διαλαμβάνει καμία ουσιαστική πληροφορία για τις διαφοροποιήσεις που, εν τω μεταξύ, συνέβησαν, στο διαρρεύσαν διάστημα των 30 ετών (από το 1983 μέχρι και σήμερα), γεγονός που τον καθιστά όχι μόνον ανακριβή αλλά και παραπλανητικό.
Παραδείγματος χάριν, ο χαρακτηρισμός Δ.Δ. αντιστοιχεί, σύμφωνα με τους αναρτηθέντες δασικούς χάρτες, στην πληροφορία «Δάση και δασικές εκτάσεις στις Α/Φ παλαιότερης λήψης ή προϋφιστάμενα στοιχεία-Δάση και δασικές εκτάσεις στις Α/Φ πρόσφατης λήψης και στις αυτοψίες / στους κτηματικούς χάρτες του ν. 248/76».
Εν τοιαύτη περιπτώσει, γεννάται η εντύπωση ότι ο χαρακτηρισμός Δ.Δ. σημαίνει ότι, σήμερα, βάσει προσφάτων Α/Φ, η έτσι χαρακτηριζόμενη έκταση τυγχάνει δάσος ή δασική έκταση, πράγμα εντελώς ανακριβές, αφού καμία Α/Φ, από το έτος 1983 μέχρι και σήμερα, δεν αξιοποιήθηκε. Διότι, αν είχαν αξιοποιηθεί τέτοιες Α/Φ, ασφαλώς θα υπήρχαν (κατά τόπους τουλάχιστον) διαφοροποιήσεις στους χαρακτηρισμούς έτους 2012 από αυτούς έτους 1983, πράγμα, όμως που δεν συμβαίνει.
Το ζήτημα αυτό είναι σημαντικότατο, διότι, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, αλλά και την πάγια νομολογία του Σ.τ.Ε., οι έννοιες του δάσους και της δασικής έκτασης είναι εντελώς διάφορες της έννοιας της αναδασωτέας έκτασης.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, ο Δασικός Χάρτης Δροσιάς εμφανίζει με την ένδειξη Δ.Δ. εκτάσεις που σήμερα είτε έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες με ισχύουσες πράξεις της διοικήσεως είτε στερούνται παντελώς δασικής βλαστήσεως, οπότε, στη χειρότερη περίπτωση, θα έπρεπε να φέρονται, σήμερα, ως αναδασωτέες και ασφαλώς όχι ως δάση ή δασικές εκτάσεις.
Ένεκα της προεκτεθείσης κατάστασης, ο Δασικός Χάρτης Δροσιάς είναι παντελώς αναξιόπιστος και παραπλανητικός και, γι’ αυτό, πρέπει να καταρτισθεί εξ υπαρχής, με βάση και την πλησιέστερη προς το χρόνο κατάρτισής του αεροφωτογραφία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 13 παρ. 2 του ν. 3889/2010 (και όχι με αποκλειστική βάση, ουσιαστικά, τον Προσωρινό Κτηματικό Χάρτη Δροσιάς έτους 1983), ούτως ώστε να περιγράφει την πραγματική σημερινή κατάσταση (λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις αλλαγές στο διαρρεύσαν διάστημα της παρελθούσης 30ετίας).
Ενδεικτικά, γιά να φανεί πόσο αναξιόπιστος και παραπλανητικός είναι ο Δασικός Χάρτης Δροσιάς, αναφέρουμε ότι το Γυμνάσιο–Λύκειο Δροσιάς, ένα τεράστιο τριώροφο κτίριο με τις εγκαταστάσεις του, κλειστό γήπεδο μπάσκετ, κ.λπ., έχει ανεγερθεί νομίμως, σε εντός σχεδίου οικόπεδο. Παρ’ όλ’ αυτά, το ακίνητο του Γυμνασίου-Λυκείου, συμπεριλαμβάνεται στο Δασικό Χάρτη Δροσιάς με τον χαρακτηρισμό Δ.Δ. (Δ.Δ. 00091), κατά τυφλή αντιγραφή του χαρακτηρισμού της αντίστοιχης έκτασης, βάσει του Προσωρινού Κτηματικού Χάρτη Δροσιάς έτους 1983 (!!!). Δηλαδή, δεν έλαβαν υπ’ όψιν τους ότι, μετά το 1983, κατά το έτος 1992, το πιό πάνω ακίνητο υπήχθη σε ρυμοτομικό σχέδιο.
 Η προπεριγραφείσα αυτούσια επανάληψη και τυφλή μεταφορά των προ τριακονταετίας περίπου χαρακτηρισμών του Προσωρινού Κτηματικού Χάρτη Δροσιάς του ν. 248/76 στο σημερινό Δασικό Χάρτη Δροσιάς σημαίνει ότι οι μεγαλοστομίες περί κατάρτισης, δήθεν, σήμερα, το έτος 2012, σύγχρονου Δασικού Χάρτη, αποτελούν παραμύθια γιά αδαείς είτε και αφελείς, δηλαδή ΣΚΕΤΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ.

Όμως, δεν είναι μόνον τα πιό πάνω απαράδεκτα που χαρακτηρίζουν την όλη υπόθεση, αφού, επί πλέον, ο Δασικός Χάρτης Δροσιάς τυγχάνει ελλιπής, αόριστος και παραπλανητικός.
Κατ’ αρχήν, ελλείπει παντελώς πάσα αναφορά στη μορφή, στο είδος, στη σύνθεση, στην πυκνότητα και στην οργανική ενότητα της φυομένης (υποτίθεται) στην έκταση βλαστήσεως, σήμερα είτε και παλαιότερα, η οποία προσδίδει ή προσέδιδε (υποτίθεται) στην έκταση τον χαρακτήρα του δάσους ή της δασικής έκτασης.
Περαιτέρω, είναι χαρακτηριστικό ότι, στον αναρτηθέντα Δασικό Χάρτη Δροσιάς, δεν υπάρχει καν σαφής χαρακτηρισμός των εκτάσεων.
Διά του λόγου το αληθές, ας επικεντρώσουμε στους χαρακτηρισμούς, όπως αναφέρονται στον υπ’ όψιν χάρτη, Δ.Δ. «Δάση και δασικές εκτάσεις στις Α/Φ παλαιότερης λήψης ή προϋφιστάμενα στοιχεία-Δάση και δασικές εκτάσεις στις Α/Φ πρόσφατης λήψης και στις αυτοψίες/στους κτηματικούς χάρτες του ν. 248/1976» και Δ.Α. «Δάση και δασικές εκτάσεις στις Α/Φ παλαιότερης λήψης ή προϋφιστάμενα στοιχεία-Άλλης μορφής / κάλυψης εκτάσεις στις Α/Φ πρόσφατης λήψης και στις αυτοψίες / στους κτηματικούς χάρτες του ν. 248/1976».
Και οι δύο πιο πάνω χαρακτηρισμοί είναι τόσο ελλιπείς όσο και παντελώς ασαφείς και αόριστοι.
Η αναφορά σε Α/Φ «παλαιότερης λήψης» είτε και «πρόσφατης λήψης» είναι πρόδηλα ασαφής και αόριστη. Έτσι, παραδείγματος χάριν, στον όρο «Α/Φ πρόσφατης λήψης» μπορούν να χωρέσουν τα πάντα, αφού, για κάποιους, στον όρο αυτό μπορούν να χωρέσουν, κατά τα ήδη προεκτεθέντα, ακόμη και αεροφωτογραφίες ληφθείσες προ 30ετίας.
Ωσαύτως αόριστη είναι και η αναφορά σε «προϋφιστάμενα στοιχεία». Άλλος ένας όρος που χωράνε τα πάντα και τίποτα. (Αλήθεια, περί ποίων «στοιχείων» πρόκειται;)
Οι πιό πάνω χαρακτηρισμοί Δ.Δ., Δ.Α., π.χ., με το περιεχόμενο που προαναφέρθηκε, δεν είναι πραγματικοί χαρακτηρισμοί, αλλά ατελείς πληροφορίες που δεν καταλήγουν σε τελικό χαρακτηρισμό.
Ο “χαρακτηρισμός” Δ.Α. π.χ. τι σημαίνει; Χαρακτηρίζει δασική ή αναδασωτέα έκταση; Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι πρόκειται μάλλον για αναδασωτέα έκταση. Κάλλιστα, όμως, θα μπορούσε να πρόκειται και περί δασικής εκτάσεως, που απέκτησε αυτό το χαρακτήρα μετά την κατάρτιση του Προσωρινού Κτηματικού Χάρτη Δροσιάς έτους 1983.
Ο “χαρακτηρισμός” Δ.Δ. τι ακριβώς σημαίνει; Δασική ή αναδασωτέα έκταση;
Η πληροφορία «Δάση και δασικές εκτάσεις στις Α/Φ πρόσφατης λήψης» (που περιέχεται στο χαρακτηρισμό Δ.Δ.) δεν εξασφαλίζει ότι, σήμερα, πρόκειται περί δάσους ή δασικής και όχι αναδασωτέας έκτασης, δεδομένου ότι, κατά τα ήδη προεκτεθέντα, ο όρος «πρόσφατη Α/Φ» όχι μόνον είναι ασαφής αλλά και παραπλανητικός, αφού δεν αξιοποιήθηκε επιστημονικά καμία αεροφωτογραφία της τελευταίας 30ετίας.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, εναπομένει η πληροφορία «Δάση και δασικές εκτάσεις στους κτηματικούς χάρτες του ν. 248/1976», η οποία ασφαλώς δεν εξασφαλίζει ότι, σήμερα, πρόκειται περί δάσους ή δασικής εκτάσεως, δεδομένου ότι οι κτηματικοί χάρτες αυτοί καταρτίσθηκαν προ 30ετίας. Έτσι, κάλλιστα, θα μπορούσε μέσα στο χρονικό διάστημα αυτό να έχει απωλεσθεί ο δασικός χαρακτήρας της όποιας έκτασης, είτε λόγω πυρκαϊάς είτε λόγω εκχέρσωσης, οπότε, πράγματι, σήμερα, να πρόκειται περί αναδασωτέας (και όχι δασικής) έκτασης.
Κατά ταύτα, και ο “χαρακτηρισμός” Δ.Δ. είναι αμφίσημος, διότι μπορεί να πρόκειται είτε για δάσος ή δασική έκταση είτε για αναδασωτέα έκταση.
Αποφεύγονται οι σαφείς χαρακτηρισμοί, έτσι ώστε ο αμυνόμενος πολίτης να πελαγοδρομεί και να μη μπορεί να οργανώσει αποτελεσματικά την άμυνά του, στερούμενος έτσι στοιχειωδών δικαιωμάτων του.

Ο υπ’ όψιν δασικός χάρτης δεν πληροί τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις νομιμότητας που υπαγορεύουν την ουσιαστική επιστημονική μελέτη των υπαρχόντων τεχνικών στοιχείων και τη δασολογική, τοπογραφική και φωτοερμηνευτική επεξεργασία τους, όπως απαιτείται.
Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, δεδομένου ότι, κατά τα ήδη προεκτεθέντα, καμία απολύτως επιστημονική δουλειά δεν έγινε για την κατάρτισή του, παρά μόνον, ουσιαστικά, επανέκαμψαν οι (προ 30ετίας  περίπου καταρτισθέντες) παρωχημένοι και πλήρεις λαθών Προσωρινοί Κτηματικοί Χάρτες, παρουσιασμένοι σε άλλη «συσκευασία» και με τη νέα ονομασία «Δασικοί Χάρτες».
Ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι για τους (πανθομολογούμενα, πράγματι, πανταχόθεν διάτρητους) Προσωρινούς  Κτηματικούς Χάρτες του 1983 είχε γίνει επιστημονική δουλειά, σε κάθε περίπτωση, έκτοτε κανένα στοιχείο δε λήφθηκε υπ’ όψιν από τα προκύψαντα την τελευταία τριακονταετία (πολύ περισσότερο δεν έγινε επιστημονική επεξεργασία ή αξιολόγησή του) για την κατάρτιση του Δασικού Χάρτη Δροσιάς.
Για τον Δασικό Χάρτη Δροσιάς έτους 2012, λοιπόν, ο “χρόνος σταμάτησε” στο έτος 1983, αφού, για την κατάρτισή του, ελλείπει, ουσιαστικά, η αξιοποίηση στοιχείων της τελευταίας 30ετίας.
Εν όψει των προεκτεθέντων, ο Δασικός Χάρτης Δροσιάς πρέπει να θεωρηθεί παράνομος, ως ελλιπής, αόριστος και παραπλανητικός, και, μάλιστα, σε βαθμό προκλητικό του δημοσίου αισθήματος (δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα).

Αποτέλεσμα των πιό πάνω πλημμελειών, που χαρακτηρίζουν το Δασικό Χάρτη Δροσιάς, είναι ο αμυνόμενος πολίτης να προχωράει ψηλαφώντας.
Ψηλαφώντας, λοιπόν, στον οικείο Προσωρινό Κτηματικό Χάρτη Δροσιάς έτους 1983, αντιγραφή του οποίου αποτελεί ο αναρτηθείς Δασικός Χάρτης Δροσιάς σε ό,τι αφορά τους χαρακτηρισμούς της έκτασης που καταλαμβάνει, βλέπουμε ότι, στον πρώτο, ως κριτήριο για τον δασικό ή μη χαρακτήρα μιάς έκτασης έχουν χρησιμεύσει, αποκλειστικά και μόνον, αεροφωτογραφίες του έτους 1938. (!!!)
Συμπερασματικά, λοιπόν, προκύπτει ότι, στον Δασικό Χάρτη Δροσιάς, η πληροφορία «Δάση και δασικές εκτάσεις στις Α/Φ παλαιότερης λήψης» ισοδυναμεί με την πληροφορία των Προσωρινών Κτηματικών Χαρτών Δροσιάς έτους 1983 «Δασική έκταση στις Α/Φ έτους 1938». (!!!)
Εν τοιαύτη περιπτώσει, δε μπορεί να θεωρηθεί συνταγματικά ανεκτός ο χαρακτηρισμός μιας ιδιωτικής έκτασης ως δάσους ή δασικής ή αναδασωτέας, αν ο τυχόν δασικός της χαρακτήρας ανατρέχει σε πολύ παρωχημένο χρόνο. Με την υπ’ αρ. 844/2009 απόφαση του Σ.τ.Ε., ως πολύ παρωχημένος εν προκειμένω χρόνος έχει κριθεί ακόμη και το έτος 1945.
Υπό την αντίθετη εκδοχή θα οδηγούμεθα σε λογικό και νομικό αδιέξοδο, δεδομένου ότι, κατά κοινή των πραγμάτων αντίληψη, το σύνολο σχεδόν του ελληνικού χώρου, κάποια χρονική περίοδο του παρελθόντος, υπήρξε δάσος και, κατά συνέπεια, θα έπρεπε να κηρυχθεί αναδασωτέο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του απολιθωμένου δάσους της Λέσβου, του οποίου, μάλιστα, ένα τμήμα είναι υποθαλάσσιο.
Κατ’ αρχήν, λοιπόν, όλες ανεξαίρετα οι σχετικές προστατευτικές των δασών διατάξεις, είτε συνταγματικές είτε της εν γένει δασικής νομοθεσίας, πρέπει να ερμηνευτούν υπό το πρίσμα των ανωτέρω εκτεθέντων, βάσει των οποίων τα συνταγματικώς ανεκτά κριτήρια χαρακτηρισμού μιάς  έκτασης ως δασικής ή μη δε μπορεί να εκτείνονται σε απεριόριστο βάθος χρόνου.
Περαιτέρω όμως, τα κριτήρια αυτά δε μπορεί και να ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή, άλλως πλήττεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της  ισοτιμίας των Ελλήνων ενώπιον του νόμου και η αρχή της ίσης μεταχείρισης, αφού, εν τοιαύτη περιπτώσει, τα δικαιώματα των πολιτών θα σταθμίζονταν όχι με κοινά και ενιαία κριτήρια αλλά με κριτήρια που θα ποικίλλουν, αναλόγως της θέσης που κείνται τα ακίνητά τους.
Ως γνωστόν, η πρώτη καθολική αεροφωτογράφηση της χώρας διενεργήθηκε το έτος 1945. Εν τοιαύτη περιπτώσει, κατά τα ανωτέρω, η χρήση προγενεστέρων του έτους 1945 αεροφωτογραφιών  είτε και άλλων στοιχείων καταλύει τόσο το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ίσης αντιμετώπισης των πολιτών ενώπιον του νόμου όσο και την αρχή της ίσης μεταχείρισής τους από την Πολιτεία κατά την αντιμετώπιση των υποθέσεων τους. Υπό την αντίθετη εκδοχή, οι ιδιοκτήτες ακινήτων σε βάρος των οποίων χρησιμοποιούνται αεροφωτογραφίες προ του έτους 1945 είτε άλλα στοιχεία που δεν διατίθενται για το σύνολο της Επικράτειας, θα ετύγχαναν, ανεπιτρέπτως ως άνω, άνισης και μεροληπτικά δυσμενούς μεταχείρισης.
Σε κάθε περίπτωση, από τις αεροφωτογραφίες έτους 1938 δε μπορούν να συναχθούν ασφαλή συμπεράσματα, ούτως ή άλλως, διότι, επί πλέον, αυτές (οι Α/Φ έτους 1938) είναι αδύνατον να εφαρμοστούν για τεχνικούς λόγους (έχουν χαθεί τα στοιχεία μηχανής και κλίμακας και δεν μπορεί να παραχθεί Ορθοφωτοχάρτης) και, λόγω κακής ποιότητάς τους, βάσει του άρθρου 13 παρ. 2 του ν. 3889/2010, δε λαμβάνονται νόμιμα υπ’ όψιν.
Κατά ταύτα, απαραδέκτως χρησιμοποιούνται εν προκειμένω αεροφωτογραφίες έτους 1938, βάσει (και μόνον) των οποίων προσδίδονται οι διάφοροι χαρακτηρισμοί στις επί μέρους εκτάσεις που καταλαμβάνει ο Δασικός Χάρτης Δροσιάς, δεδομένου ότι α) είναι παρωχημένες, β) είναι κακής ποιότητος και μη αξιοποιήσιμες-εφαρμόσιμες, γιά τεχνικούς λόγους, συνεπώς, κατά νόμον, δε λαμβάνονται υπ’ όψιν και γ) πρόκειται γιά ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ «ΕΙΔΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ» συγκεκριμένων ιδιοκτητών ακινήτων, κατά παράβαση των αρχών της ισονομίας και της ίσης μεταχείρισης.

Στο σημείο αυτό, επιχειρείται, ακολούθως, μία ερμηνεία του γεγονότος ότι, καίτοι υποχρεούνται, αποφεύγουν επιμελώς να εντοπίσουν επάνω στους Δασικούς Χάρτες τις αναδασωτέες περιοχές.
Κατά το άρθρο 38 παρ. 1 του ν. 998/79 “Κηρύσσονται υποχρεωτικώς ως αναδασωτέα τα δάση και αι δασικαί εκτάσεις, ανεξαρτήτως της ειδικωτέρας κατηγορίας αυτών ή της θέσεως εις ην ευρίσκονται, εφ’ όσον ταύτα καταστρέφονται συνεπεία πυρκαϊάς  ή παρανόμου υλοτομίας αυτών”.
Κατά το άρθρο 41 παρ. 3 του αυτού νόμου “Ειδικώς προκειμένου περί κηρύξεως εκτάσεων ως αναδασωτέων ένεκα μερικής ή ολικής καταστροφής δάσους ή δασικής εκτάσεως εκ πυρκαϊάς ή άλλης αιτίας εκ των εν άρθρ. 38 παρ. 1 αναφερομένων η κατά την παρ. 1 του παρόντος άρθρου απόφασις του νομάρχου εκδίδεται, μετά την εισήγησιν της αρμοδίας δασικής υπηρεσίας, υποχρεωτικώς εντός τριών μηνών από της καταστολής της πυρκαϊάς ή της διαπιστώσεως της εξ άλλης αιτίας καταστροφής”.
Τέλος, βάσει της παρ. 3 του άρθρου 70 του ν. 998/79 (όπως είχε προστεθεί με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 2040/1992 και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 15 του ν. 3208/2003) «Με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, που σύμφωνα με το άρθρο 41 του παρόντος νόμου εκδίδεται εντός τριών (3) μηνών από την καταστολή της πυρκαγιάς ή τη διαπίστωση καταστροφής δάσους ή δασικής έκτασης από οποιαδήποτε αιτία, οι ανωτέρω εκτάσεις κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις με απόφαση του αρμοδίου οργάνου, που λαμβάνεται ύστερα από αιτιολογημένη πρόταση του οικείου δασάρχη, η προθεσμία του προηγούμενου εδαφίου μπορεί να παραταθεί για χρονικό διάστημα δύο (2) μήνες ακόμη κατ’ ανώτατο όριο…».
Η διατύπωση της άνω διατάξεως «… κατ’ ανώτατο όριο» δεν καταλείπει αμφιβολία ότι, δι’ αυτής, θεσπίζεται εν προκειμένω αποκλειστική προθεσμία, η οποία εκκινεί «από την καταστολή της πυρκαγιάς ή τη διαπίστωση καταστροφής δάσους ή δασικής έκτασης από οποιαδήποτε αιτία» και, σε καμία περίπτωση δε μπορεί να εκτείνεται, συνολικά, πέραν των πέντε μηνών (τρεις μήνες συν δύο μήνες παρατάσεως, σε εξαιρετικές περιπτώσεις).
Με τη διάταξη αυτή, ο νομοθέτης θέσπισε την εν λόγω αποκλειστική προθεσμία ούτως ώστε και να προστατεύονται, έγκαιρα, οι δασικές εκτάσεις αλλά και να εξασφαλίζεται η αναγκαία ασφάλεια δικαίου, η οποία, πρακτικά, αναιρείτο, δεδομένου ότι η πράξη κήρυξης εκτάσεων ως αναδασωτέων, κατά κανόνα, καθυστερούσε επί πολλούς μήνες, έτη, ακόμη και πολλές δεκαετίες, αναιρουμένης έτσι της αναγκαίας ασφάλειας δικαίου, πληττομένης της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου και περιοριζόμενου δραστικά του συνταγματικού δικαιώματος στην ιδιοκτησία.
Ακόμη, όμως, και υποτιθεμένου ότι η πιό πάνω προθεσμία έχει ενδεικτικό χαρακτήρα, ακόμη και με αυτή την εκδοχή, δέον να γίνει δεκτό, εν πάσει περιπτώσει, ότι η Διοίκηση δε μπορεί να καθυστερεί πέραν παντός ευλόγου χρόνου, που θα μπορούσε να γίνει νόμιμα ανεκτός, προκειμένου να προβεί στις άνω αναδασωτικές πράξεις.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου πριν από 30 χρόνια είχαν καταρτιστεί χάρτες με τη διαδικασία του ν. 248/76, είχαν εντοπιστεί τότε (με κόκκινο χρώμα) οι αναδασωτέες περιοχές. Παρ’ όλ’ αυτά, ΔΕΝ ΤΙΣ ΚΗΡΥΞΑΝ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΕΣ. Στην περιοχή της Δροσιάς, μάλιστα, όπως προκύπτει από το υπ’ αρ. πρωτ. 5137/13-10-1989 έγγραφο του αρμοδίου Δασαρχείου Πεντέλης, θεωρούσαν ότι δεν συντρέχουν καν λόγοι κηρύξεώς της ως αναδασωτέας. Δηλαδή, ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΑΝΑΔΑΣΩΣΟΥΝ τις περιοχές που, γιά οποιονδήποτε λόγο, είχαν απωλέσει το δασικό τους χαρακτήρα.
Κατά ταύτα, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ επί 30 χρόνια ΜΕΤΑ τον ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ εντοπισμό των αναδασωτέων εκτάσεων, ΑΔΡΑΝΟΥΣΑΝ ΣΚΟΠΙΜΑ και δεν προέβαιναν σε αναδασωτικές πράξεις.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, δέον να γίνει δεκτό ότι η Διοίκηση, κατά παράβαση της αρχής της χρηστής Διοικήσεως και των ακραίων ορίων αυτής, άλλως, οψίμως και πέραν παντός ευλόγου χρόνου που θα μπορούσε να γίνει νόμιμα ανεκτός, αφυπνίσθη, αίφνης, και ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΞΕΠΛΥΝΕΙ ΤΙΣ «ΑΜΑΡΤΙΕΣ» ΤΗΣ, ενεθυμήθη, ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ 30 ΕΤΩΝ (ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ), να προβεί, πλάγια και πονηρά, μέσω των Δασικών Χαρτών, εμμέσως πλην σαφώς, σε αναδασωτικές πράξεις, ακόμη και στις περιπτώσεις των εκτάσεων εκείνων γιά τις οποίες, παλαιότερα, είχε αποφανθεί ότι δεν συντρέχουν καν λόγοι κηρύξεώς των ως αναδασωτέων.

Ακόμη, συνέβη το εξής αμίμητο, το οποίο ενδιαφέρει και τους πάμπολλους ιδιοκτήτες οικοπέδων στα Ανοιχτά Οικοδομικά Τετράγωνα του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου Διονύσου.
 Οι Δασικοί Χάρτες ΣΥΜΠΕΡΙΕΛΑΒΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ ΤΩΝ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΤΕΤΡΑΓΩΝΩΝ, ακόμη και αυτά μέσα στα οποία έχουν ανεγερθεί κατοικίες ΜΕ ΝΟΜΙΜΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ, χαρακτηρίζοντάς τα είτε σαν Δ.Α. είτε, ακόμη, και σαν Δ.Δ. (!!!).
Δηλαδή, το ίδιο το Υπουργείο που έλεγε στις Πολεοδομίες «δώστε οικοδομικές άδειες στα Ανοιχτά Οικοδομικά Τετράγωνα», αυτό το ίδιο, έδωσε οδηγίες σ’ αυτούς που κατήρτισαν τους Δασικούς Χάρτες να χαρακτηρίσουν τα οικόπεδα των Ανοιχτών Οικοδομικών Τετραγώνων, ακόμη και τα ανοικοδομημένα με νόμιμες άδειες, σαν... δασικές εκτάσεις (!!!).
ΒΛΕΠΟΥΝ στα χαρτογραφικά υπόβαθρα ανοικοδομημένες εκτάσεις και τις βαφτίζουν δασικές (ούτε καν αναδασωτέες).

ΑΥΤΑ  ΜΟΝΟ  ΣΤΟ  ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ  ΕΙΝΑΙ  ΔΥΝΑΤΟΝ  ΝΑ  ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ

Υ.Γ. Επιφυλασσόμεθα να επανέλθουμε με περαιτέρω γεγονότα, διαπιστώσεις, εκτιμήσεις και σχόλια σε ό,τι αφορά την αμαρτωλή ιστορία των Δασικών Χαρτών.

9 Δεκ 2012

ΣΣΣ......, Ο ΔΗΜΟΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ


Ή 

ΠΩΣ  ΤΟ  ΕΝΤΟΣ  ΣΧΕΔΙΟΥ  ΑΚΙΝΗΤΟ  TOY  ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΡΟΣΙΑΣ  ΜΕΤΕΤΡΑΠH  ΣΕ  ΕΚΤΟΣ  ΣΧΕΔΙΟΥ  ΔΑΣΟΣ.


Το καλοκαίρι έτους 2012 αναρτήθηκαν στο δημοτικό κατάστημα Δροσιάς οι Δασικοί Χάρτες Δροσιάς, προς υποβολή τυχόν αντιρρήσεων από τους ενδιαφερομένους.

Η δίμηνη προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων κατά των Δασικών Χαρτών αυτών έληξε στα μέσα Σεπτεμβρίου έτους 2012.
Γιά όσα ακίνητα δεν έχουν υποβληθεί αντιρρήσεις, ο χαρακτηρισμός τους, βάσει του αντιστοίχου Δασικού Χάρτη, καθίσταται οριστικός.

Βάσει του αντιστοίχου Δασικού Χάρτη, λοιπόν, το ακίνητο του Γυμνασίου-Λυκείου Δροσιάς στην περιοχή «Τραυλού», αν και είχε υπαχθεί σε σχέδιο πόλης, βάσει της 443/21/92 νομαρχιακής απόφασης (ΦΕΚ113 Δ΄/5-2-1992) «Έγκριση τοπικού ρυμοτομικού στην εκτός σχεδίου περιοχή Κοινότητας Δροσιάς Αττικής γιά την ανέγερση σχολικών κτιρίων», χαρακτηρίστηκε ως .... Δάσος (!!!) ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ, καθ’ όσον, ΩΣ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΝ, τα ακίνητα που έχουν υπαχθεί σε ρυμοτομικά σχέδια (όπως συμβαίνει γιά το συγκεκριμένο ακίνητο) ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΑΣΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ.

Επί ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ, «οι υπεύθυνοι» του Δήμου και της Δημοτικής Κοινότητας Δροσιάς, αιρετοί, μηχανικοί αλλά και ΕΠΙ ΤΟΥΤΩ αμειβόμενοι ειδικοί τεχνικοί σύμβουλοι, είχαν ΑΜΕΣΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ των Δασικών Χαρτών Δροσιάς (κοινώς, είχαν τους χάρτες «μπροστά στα μάτια» τους), πλην όμως... “ΞΕΧΑΣΑΝ” (!!!), ίσως λόγω και της θερινής ραστώνης, και δεν υπέβαλαν αντιρρήσεις σε ό,τι αφορά το ακίνητο του Γυμνασίου-Λυκείου, με αποτέλεσμα αυτό, από εντός σχεδίου ακίνητο να χαρακτηριστεί σαν... εκτός σχεδίου δάσος!

Άξιος ο μισθός τους (τον οποίο, ασφαλώς, δεν θα ξέχασαν να εισπράξουν).

Η τοποθέτηση του δημοτικού συμβούλου Διονυσίου Ζαμάνη στο θέμα «Προσκόμιση στο Δημοτικό Συμβούλιο της σύμβασης του Δήμου με την Τράπεζα Πειραιώς γιά τα χρηματικά υπόλοιπα του Δήμου και συζήτηση του τρόπου με τον οποίο αυτά έχουν επενδυθεί μέχρι σήμερα», που θα συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο τη Δευτέρα 10-12-2012, έχει ως εξής:



Κύριοι και κυρίες συνάδελφοι.

Όπως σας είναι γνωστό, με την υπ’ αρ. πρωτ. 33408/8-11-2012 αίτηση 19 δημοτικών συμβούλων ζητήθηκε (με τη διαδικασία του άρθρου 67 του ν. 3852/2010) να έλθει προς συζήτηση στο Δ.Σ. θέμα με τίτλο: «Προσκόμιση στο Δημοτικό Συμβούλιο της σύμβασης του Δήμου με την Τράπεζα Πειραιώς γιά τα χρηματικά υπόλοιπα του Δήμου και συζήτηση του τρόπου με τον οποίο αυτά έχουν επενδυθεί μέχρι σήμερα».

Στο πιό πάνω αίτημα ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Αθανάσιος Ροΐδης απάντησε (με το υπ’ αρ. πρωτ. 35076/27-11-2012 έγγραφο) ως εξής:

Το αίτημα των 19 Δημοτικών Συμβούλων με αρ. πρωτ. 33408 /8-11-12 (παρελήφθη 21-11-12) κατά την κρίση μας ικανοποιείται με την προσκόμιση της πρότασης προς το Δήμο της Τράπεζας Πειραιώς και των επενδυτικών στοιχείων μέχρι τούδε. Αν και έχουν απαντηθεί πλειστάκις μέχρι σήμερα, για μια ακόμα φορά προσκομίζουμε τα παραπάνω στοιχεία που παραλάβαμε από την Υπηρεσία. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει θέμα σύγκλησης Δημοτικού Συμβουλίου.

Αντί συμβάσεως (του Δήμου με την Τράπεζα Πειραιώς) μας παραδόθηκε από τον κ. Ροΐδη μία απλή «Προσφορά Συνεργασίας» της Τράπεζας Πειραιώς προς το Δήμο Διονύσου, υπογραφόμενη μονομερώς από την τράπεζα και, ως εκ τούτου, δε δεσμεύει το Δήμο.

ΑΡΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.

Όμως, κατά την συζήτηση του 10ου θέματος της 24ης Συνεδρίασης του Δ.Σ. της 15-10-2012, ο κ. Δήμαρχος, παραπλανώντας το σώμα, ομιλούσε περί υπαρχούσης συμβάσεως του Δήμου με την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία, δήθεν, δεσμεύει το Δήμο μέχρι το Σεπτέμβριο του έτους 2013.

Διά του λόγου το αληθές παρατίθενται τα αντίστοιχα αποσπάσματα από τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της 24ης Συνεδρίασης του Δ.Σ.:

ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μία διευκρίνιση από τον Αντιδήμαρχο ή και τον δήμαρχο. Ο λογαριασμός.... είναι τοκοφόρος. Δεν είναι τοκοφόρος; Δεν είναι με 5,35%;
ΔΗΜΑΡΧΟΣ: 5,35%, νομίζω το ανακοίνωσα, για δύο χρόνια, μέχρι τον επόμενο Σεπτέμβριο του 2013.
(σελίς 181 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών.

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: έχεις μία σύμβαση με την Τράπεζα Πειραιώς για 2 χρόνια που σου δίνει, έχεις εξασφαλίσει ένα επιτόκιο 5,55% και το δεύτερο χρόνο 5,35%...
(σελίς 182 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Και λέω ότι αυτό το επιτόκιο που πήραμε από τις συστημικές τράπεζες... Από μη συστημικές που έπρεπε το Δημοτικό Συμβούλιο να πάρει απόφαση για να λύσει τη σύμβαση, αν θέλατε να πάμε και να έχουμε τα λεφτά αν το θέλετε μετέωρα, έπρεπε να το πείτε εδώ, να λύσουμε τη σύμβαση.
(σελίδες 182-183 απομαγνητοφωνημένοι πρακτικών).

Το ενδιαφέρον εν προκειμένω απόσπασμα της από 30-6-2011 προσφοράς της Τράπεζας Πειραιώς είναι το κάτωθι:

Γιά την κατάθεση των πάσης φύσεως εσόδων και την διεκπεραίωση των πληρωμών σας, προσφέρονται Λογαριασμοί Όψεως Έντοκοι με επιτόκιο 5,35% σταθερό γιά 2 έτη.
Τα παραπάνω επιτόκια προσφέρονται χωρίς κλιμάκωση και ανεξαρτήτως του ύψους του υπολοίπου στους λογαριασμούς του Δήμου.

Διαχείριση Διαθεσίμων

Ο Όμιλός μας, δίνει τη δυνατότητα τοποθέτησης των Διαθεσίμων σας σε διάφορες μορφές επένδυσης, όπως Προθεσμιακές Καταθέσεις, με στόχο την αποδοτικότερη αξιοποίησή τους.

Από τα πρακτικά (τα απομαγνητοφωνημένα και το απόσπασμα) της 185/7-9-2011 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου (20η Συνεδρίαση της 7-9-2011, θέμα 7ο) «Καθορισμός πιστωτικού ιδρύματος γιά έντοκη κατάθεση εσόδων του Δήμου και κατάργηση τραπεζικών λογαριασμών των συνεννούμενων Δήμων» προκύπτει ότι, στις 7-9-2011, το Δημοτικό Συμβούλιο απεφάσισε, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ,  γιά το άνοιγμα λογαριασμού ΟΨΕΩΣ στην Τράπεζα Πειραιώς, και, μάλιστα, ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ, αφού οι ιθύνοντες του Δήμου μας διαβεβαίωναν ότι, «από αύριο» κιόλας, θα ανεζητώντο τα συμφερότερα επιτόκια της αγοράς, θα εδημιουργείτο διαπαραταξιακή επιτροπή ελέγχου των προσφορών επιτοκίων, θα ελάμβανε γνώση των προσφορών αυτών η Οικονομική Επιτροπή «γιά να δουν όλες οι παρατάξεις τις προσφορές που ήρθαν» και άλλα τέτοια «ωραία», πλην όμως αναληθή και παραπειστικά, με αποτέλεσμα να παραπλανήσουν και να πείσουν, τότε, το σώμα να ψηφίσει αυτά που ψήφισε.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν αποφασίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ γιά τις Προθεσμιακές Καταθέσεις, πολύ περισσότερο να επενδυθεί το σύνολο σχεδόν των Διαθεσίμων του Δήμου σε Προθεσμιακές Καταθέσεις ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΑ στην Τράπεζα Πειραιώς, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΓΙΝΕ, παράνομα και αυθαίρετα, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ.

Από τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της 20ης Συνεδρίασης του Δ.Σ. της 7-9-2011 προκύπτει ότι ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος Οικονομικών και Εισηγητής του θέματος κ. Νικόλαος Πέππας είχε διαβεβαιώσει, τότε, το σώμα ότι:

ΠΕΠΠΑΣ: «... η συγκεκριμένη προσφορά την λαμβάνουμε υπ’ όψιν μόνο γιά τα χρήματα που είναι κατατεθειμένα στον λογαριασμό όψεως»
(σελίς 88 άνω απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

«Δεν παίρνουμε σήμερα (απόφαση) γιά τα προθεσμιακά. Δεν παίρνουμε για τα προθεσμιακά σήμερα»
(σελίς 91 άνω απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Στη λήξη των προθεσμιακών καταθέσεων «θα δούμε ποιός θα δώσει το καλύτερο επιτόκιο και θα κινηθούμε»
(σελίς 89  απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

«Όταν έρχεται η ανάγκη γιά την λήξη προθεσμιακών καταθέσεων τότε παίρνουμε προσφορές επιτοκίων»
(σελίς 89  απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

«... εγώ θα προσκαλέσω τις παρατάξεις να δημιουργηθεί ένα διαπαραταξιακό όργανο να ελέγξει τις προσφορές».
(σελίς 100 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

«... όταν ξανασυζητήσουμε προσφορές επιτοκίων δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να τις φέρω μέσα στην Οικονομική Επιτροπή και να δουν όλες οι παρατάξεις τις προσφορές που ήρθαν»
(σελίς 102 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Βεβαίως, έκτοτε, παρά τις άνω διαβεβαιώσεις του αρμοδίου Αντιδημάρχου Οικονομικών προς το Δ.Σ., οι Προθεσμιακές Καταθέσεις (τρίμηνες) του Δήμου έληξαν πολλάκις, πάντοτε όμως επανεπενδύοντο μονοπωλιακά στην Τράπεζα Πειραιώς, χωρίς ποτέ να αναζητηθούν σχετικές προσφορές από άλλες τράπεζες, με αποτέλεσμα να μην εξασφαλίζεται, προς όφελος του Δήμου, το εκάστοτε συμφερότερο προθεσμιακό επιτόκιο της αγοράς.

Από τα ίδια πιό πάνω πρακτικά προκύπτει ότι ο αντιδήμαρχος Κ. Διονύσιος Σακελλαρίου διαβεβαίωνε, τότε, το Δ.Σ. τα εξής:

«Δεν θα αποφασίσουμε σήμερα για το εσαεί. Αυτά που έχουμε θα πάρουμε μία απόφαση και αυτά που έχουν κατατεθεί αλλού θα πάνε στην Τράπεζα Πειραιώς, διότι έχει προσφέρει σήμερα αυτό που ανοίξαμε τις προσφορές το 5,35%. Αύριο κανένας δεν μπορεί να σταματήσει την σκέψη της Διοίκησης του Δήμου να ασχοληθεί για καλύτερο επιτόκιο. Αύριο. Τι θα του πει η Τράπεζα Πειραιώς; Ότι, συγγνώμη δεν μπορεί να πάρεις τα λεφτά σου να τα πας αλλού διότι έχεις μια προσφορά 5,40%; Υπάρχει καμία τέτοια σύμβασις; Είναι ελεύθερη η αγορά.
Τι ζητάμε λοιπόν από εδώ σήμερα; Να εξουσιοδοτήσει το Δημοτικό Συμβούλιο την Οικονομική Υπηρεσία κατ' αρχήν να μαζέψει τους λογαριασμούς σε μια τράπεζα, για αύριο. Και η τράπεζα αυτή είναι η Πειραιώς με 5,35%. Τη Δευτέρα, και πολύ σωστά ελέχθησαν εδώ, δεν πρέπει να σταματήσει η αναζήτησις καλύτερης τοποθέτησης, όχι μόνον σε κλειστούς λογαριασμούς αλλά και στον ελεύθερο λογαριασμό που όπως ξέρετε λειτουργούν και πληρώνουμε με επιταγές»
(σελ. 95 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

 «....Και θεωρώ ο Δήμαρχος και ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών αλίμονο αν αφήνουν τα λεφτά λιμνάζοντα να χάνονται. Δεν μπορώ να το φανταστώ, και θεωρώ ότι η πορεία τους δεν τους το επιτρέπει να το κάνουν, Θεωρώ ότι πρέπει να πάρουμε την απόφαση, να πάρουμε ακριβώς αυτό που μας χρειάζεται, να συμφωνήσουμε με την Πειραιώς, που δεν κάνουμε κανένα συμβόλαιο ότι δεν σπάμε κανέναν λογαριασμό αύριο το πρωί να κάνουμε την ανάληψη.»
(σελ. 97 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Δηλαδή, ο κ. Σακελλαρίου μας διαβεβαίωνε τότε, στις 7-9-2011, ότι «δεν κάνουμε κανένα συμβόλαιο» με την Τράπεζα Πειραιώς και ότι «αύριο το πρωί» μπορούμε «να κάνουμε την ανάληψη» των χρημάτων του Δήμου και τη μεταφορά τους σε άλλη τράπεζα, που θα έδιδε «καλύτερο επιτόκιο». Και, μάλιστα, έλεγε ότι η Διοίκηση του Δήμου θα «ασχοληθεί γιά καλύτερο επιτόκιο» από «αύριο».

Ως γνωστόν, όχι μόνον τίποτε απολύτως απ’ αυτά που μας διαβεβαίωναν τότε οι κ.κ. Πέππας και Σακελλαρίου δε συνέβη, αλλά, γιά να δικαιολογήσει τ’ αδικαιολόγητα, ο κ. Δήμαρχος, στις 15-10-2012, κατά τη συζήτηση του 10ου θέματος της 24ης Συνεδρίασης του Δ.Σ., δε δίστασε να παραπλανήσει το σώμα με αναλήθειες, ότι, τάχα, υπάρχει σύμβαση με την Τράπεζα Πειραιώς, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2013.
Και, μάλιστα, είχε το θράσος να μας απευθυνθεί και να μας πει ότι, αν θέλουμε να λύσουμε τη σύμβαση (;;;), εμείς οι δημοτικοί σύμβουλοι, να το... πούμε ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου (!!!).

Τι έλεγαν, όμως, μόλις 20 ημέρες πριν, στις 24-9-2012;

Σας θυμίζω, σχετικά, τα εξής:

Κατά τη διάρκεια της 23ης Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 24-9-2012, θέμα 4ο, κατήγγειλα κακοδιαχείριση των Χρηματικών Διαθεσίμων του Δήμου, λόγω χαμηλού τοκισμού τους στην Τράπεζα Πειραιώς.

Ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος Οικονομικών Νικόλαος Πέππας απήντησε λέγοντας τα εξής:

«Συζητώντας με τον κ. Δήμαρχο έχουμε πει.... να λάβουμε προσφορές και να προχωρήσουμε σε μετακίνηση των χρημάτων αν κρίνουμε ότι υπάρχουν υψηλότερα επιτόκια σε άλλα τραπεζικά ιδρύματα»
(σελ. 70-71 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Ο κ. Δήμαρχος, επιβεβαιώνοντας τα πιό πάνω, είπε τα εξής:
«Απλώς να επαληθεύσω αυτά που είπε και ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος... Πάραυτα, υπήρξε και συνεργασία πολλές φορές με τον κ. Καρασαρλή, αναζητήσαμε επιτόκιο καλύτερο. Μας έχει δοθεί, έχουμε πάρει κάποιες προσφορές»
(σελ. 71 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

 «Γιατί ο κ. Καρασαρλής, όταν μίλαγα εγώ με την Τράπεζα την Πειραιώς και μου λέει 6,5%..., τον παίρνω τηλέφωνο, ο κ. Καρασαρλής είναι σε μη συστημική τράπεζα, και μου λέει θα σου δώσω 7%»
(σελ. 77 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Ο δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας Αναστάσιος Καρασαρλής είπε σχετικά τα εξής:
«Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε, και συγχαίρω και τον κ. Ζαμάνη για την επισήμανση και το ενδιαφέρον του για το ζήτημα της διαχείρισης των διαθεσίμων.
Όπως γνωρίζετε, και αν δεν το γνωρίζετε σας το δηλώνω, είμαι διαχειριστής διαθεσίμων της τράπεζας. Δηλαδή ο απόλυτα υπεύθυνος. Συζητάμε με τον Δήμαρχο, του είχα προτείνει και το δέχθηκε και μου λέει πολύ σωστό, διότι έχουμε πελάτη την Περιφέρεια Θεσσαλονίκης, έχουμε δύο Δήμους και έχουν ακριβώς το ίδιο επιτελείο διαχείρισης. Δηλαδή μας παίρνουν τηλέφωνο και μας ζητάνε τι επιτόκιο δίνουμε για 1, 2, 3 μήνες για το Χ ποσό. Αυτομάτως εγγράφως δίνουμε όλες οι τράπεζες οι οποίες δέχονται τα αιτήματα, και ακολούθως, από κλειστές προσφορές, γίνεται η επιλογή.
Η αλήθεια, ο Δήμαρχος αναγνωρίζει ότι καθυστέρησε, αλλά και εγώ αναγνωρίζω ότι ήτανε πολύ ζεστός και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον εδώ και 3 μήνες να γίνει η Επιτροπή διαθεσίμων. Πραγματικά τα επιτόκια αυτή τη στιγμή στις συστημικές τράπεζες είναι χαμηλά. Δηλαδή στις τέσσερις μεγάλες δεν δίνουν υψηλά επιτόκια για λόγους ανακεφαλαιοποίησης και για λόγους τάξεως από την Τράπεζα της Ελλάδος. Αυτή τη στιγμή δίνουνε, σήμερα με την MARFIN που μιλούσα, έχουμε εδώ και την συνάδελφο, για 2.500.000 ευρώ λέει, Καρασαρλή το πολύ να δώσω 6% για 3 μήνες. Σε μη συστημική. Οι συστημικές πάνω από 5,5% δεν δίνουν αυτή τη στιγμή, η Πειραιώς, η Εθνική, η Eurobank και η Alpha Bank. Άρα, οι μισές τράπεζες έχουμε ευκαιρία, είναι καθ' όλα εγγυημένες, να μπορέσουμε να εκμεταλλευθούμε τον ανταγωνισμό και να έχουμε πολύ καλύτερες αποδόσεις.
Σας ευχαριστώ πολύ»
 (σελίδες 73-74 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Ο δημοτικός σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας Σακελλάριος Σωτηρίου ρώτησε αν φταίει ο κ. Πέππας γιά την καθυστέρηση της μετακίνησης των χρημάτων του Δήμου σε άλλη τράπεζα, με συμφερότερο επιτόκιο, γιά να λάβει την απάντηση του κ. Δημάρχου:
«Όχι, εγώ φταίω κ. Σωτηρίου. Εγώ φταίω
(σελ. 71 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Μετά την ομολογία του κ. Δημάρχου ότι «του έχει δοθεί καλύτερο επιτόκιο» και ότι «φταίει αυτός» γιά την καθυστέρηση του τοκισμού των χρημάτων του Δήμου με το καλύτερο δυνατόν επιτόκιο, παρενέβη ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Αθανάσιος Ροΐδης και τον ρώτησε:
 «Άρα, να αναλάβω την ευθύνη στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο να το φέρουμε σαν θέμα; Εντάξει
Ο κ. Δήμαρχος συμφώνησε:
«Το έχω πει στην Υπηρεσία Οικονομικών και στον αρμόδιο Αντιδήμαρχο».
Τότε ο κ. Ροΐδης είπε:
 «Ωραιότατα, κ. Δήμαρχε».
(σελ. 76 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Ακολούθως, ο κ. Δήμαρχος είπε τα εξής:
«Κύριοι, να κάνω την πρότασή μου. Σε συνεννόηση με τον Αντιδήμαρχο αναβάλλεται το θέμα. Μπαίνει στο επόμενο αμέσως... Αναβάλλεται γιά την επομένη συνεδρίαση...»
(σελ. 81 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Κατόπιν τούτων, κάθ’ ένας θα περίμενε ότι, στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο της 15-10-2012, θα ερχόταν σαν θέμα η μετακίνηση των χρημάτων του Δήμου, από την Τράπεζα Πειραιώς σε άλλη τράπεζα, ώστε να επιτευχθεί το μεγαλύτερο δυνατόν επιτόκιο της αγοράς γιά τα χρηματικά διαθέσιμα του Δήμου.

Αντ’ αυτού, ο κ. Δήμαρχος, στις 15-10-2012, διαψεύδοντας εαυτόν και αλλήλους, μας σέρβιρε τα μυθεύματα περί υπάρξεως, δήθεν, συμβάσεως με την Τράπεζα Πειραιώς, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2013.

Η μεταστροφή αυτή του κ. Δημάρχου έγινε από ιδιοτέλεια, προκειμένου να αποφύγει την αναζήτηση ευθυνών.

Στις 24-9-2012 (23η Συνεδρίαση της 24-9-2012) 0 κ. Δήμαρχος επεχείρησε να «λάβει άφεση αμαρτιών» μέσω του τεχνάσματος της όψιμης δημιουργίας «διαπαραταξιακής επιτροπής» διαχείρισης των Διαθεσίμων του Δήμου, σπεύδοντας, μάλιστα, και να την στελεχώσει (!!!).

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: «Κυριακόπουλος, Στάικος, Μαγγίνα, Καρασαρλής»
                       (σελίς 76 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Το σκεπτικό της όλης μεθόδευσης ήταν ότι, «κοινή συναινέσει», η «διαπαραταξιακή» θα χρησίμευε σαν σωσίβιο-πλυντήριο της κακοδιαχείρισης του χρηματικού υπολοίπου του Δήμου, με το πρόσχημα ότι, δήθεν-τάχα, όλα έγιναν όπως έγιναν διότι ... έλλειπε η «διαπαραταξιακή».
Όταν η μεθόδευση αυτή καταγγέλθηκε, ο κ. Δήμαρχος «ξέχασε» αμέσως τι έλεγε και επινόησε άλλα ανυπόστατα, δηλαδή τα περί υπάρξεως, δήθεν, σύμβασης του Δήμου με την Τράπεζα Πειραιώς, μέχρι το Σεπτέμβριο έτους 2013.

Εν όψει όλων των ανωτέρω, κρινόμενη σαν πολιτική συμπεριφορά, η πιό πάνω συμπεριφορά του κ. Δημάρχου δεν αποτελεί απλή κυβίστηση.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΑΤΗΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, ΑΚΡΩΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ.

Ο κ. Δήμαρχος δε δίστασε να αφήσει εκτεθειμένους ακόμη και τους «δικούς του» κ.κ. Πέππα, Καρασαρλή και Ροΐδη. Αφού, πρώτα, επιβεβαίωσε τα λεγόμενα των κ.κ. Πέππα και Καρασαρλή ότι συνεργάζεται μαζί τους γιά τη μετακίνηση των Χρηματικών Διαθεσίμων του Δήμου, από την Τράπεζα Πειραιώς σε άλλη τράπεζα με συμφερότερο επιτόκιο, και ενεθάρρυνε τον κ. Ροΐδη, ως Πρόεδρο του Δ.Σ., να δεσμευτεί ότι θα φέρει το θέμα στο επόμενο Δ.Σ., ήλθε στο επόμενο Δ.Σ. και, ουσιαστικά, είπε ότι, από πλευράς του, όλα αυτά ήταν θέατρο.

Αυτή η απατηλή και περιφρονητική συμπεριφορά σε βάρος του Δημοτικού Συμβουλίου δε μπορεί, δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.
Οφείλουμε, νομίζω είναι η κατάλληλη περίσταση, να δώσουμε μία απάντηση στον κ. Δήμαρχο,  ότι το Δημοτικό Συμβούλιο, αιρόμενο στο ύψος του ως το ανώτατο συλλογικό όργανο διοίκησης του Δήμου, δεν είναι διατεθειμένο να ανεχθεί τέτοιες συμπεριφορές και δη όταν οι συμπεριφορές αυτές κατατείνουν στη συγκάλυψη του οικονομικού σκανδάλου της ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ.

Η οικονομική κακοδιαχείριση των Χρηματικών Διαθεσίμων του Δήμου είναι αφ’ ενός μεν ΠΡΟΦΑΝΗΣ, δεδομένου ότι, κατά τα ήδη προεκτεθέντα, η διαχείρισή τους, διαχρονικά, έγινε ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, αφ’ ετέρου δε  ΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΗ, ακόμη και από τον ίδιο τον κ. Δήμαρχο, ο οποίος, ομολογεί ότι του έχει δοθεί καλύτερο επιτόκιο (από αυτό της Τράπεζας Πειραιώς) και ότι φταίει ο ίδιος γιά την καθυστέρηση της μετακίνησης των χρημάτων του Δήμου σε άλλη τράπεζα (βλέπετε σελίδες 77 και 71 απομαγνητοφωνημένων πρακτικών της 23ης Συνεδρίασης του Δ.Σ. της 24-9-2012).
Η υπαιτιότητα του κ. Δημάρχου γιά την πιό πάνω καθυστέρηση επιβεβαιώνεται και από τον κ. Καρασαρλή: «Η αλήθεια, ο Δήμαρχος αναγνωρίζει ότι καθυστέρησε...» (βλέπετε σελίδες 73-74 ιδίων ως άνω πρακτικών).

Σε ό,τι αφορά τη διαφορά επιτοκίων, ο κ. Καρασαρλής λέει ότι, την ίδια την ημέρα της 23ης Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 24-9-2012, η τράπεζα MARFIN, γιά 2,5 εκατομμύρια € έδιδε επιτόκιο 6% γιά τρεις μήνες (βλέπετε σελίδες 73-74 ιδίων ως άνω πρακτικών), καθ’ ην στιγμή τα ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ Χρηματικά Διαθέσιμα του Δήμου ευρίσκοντο ΟΛΑ κατατεθειμένα στην Τράπεζα Πειραιώς με επιτόκιο ΜΟΝΟΝ 5,35%.

Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι τα Χρηματικά Διαθέσιμα του Δήμου είναι της τάξης των 12 εκατομμυρίων ευρώ, η πιό πάνω διαφορά επιτοκίων (6,00-5,35=)0,65% αντιστοιχεί σε οικονομική ζημία του Δήμου της τάξης των (12.000.000Χ0,65%/360≈) 217 € ημερησίως ή 78 χιλιάδων ευρώ ΕΤΗΣΙΩΣ.

Αυτή είναι μία πρώτη ΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΗ και συγκεκριμένη οικονομική ζημία του Δήμου και, μάλιστα, όχι η μοναδική.

Ο ίδιος ο κ. Δήμαρχος λέει: «... ο κ. Καρασαρλής, όταν μίλαγα εγώ με την Τράπεζα Πειραιώς και μου λέει 6,5%... τον παίρνω τηλέφωνο... και μου λέει θα σου δώσω 7%»
(σελίς 77 άνω απομαγνητοφωνημένων πρακτικών).

Αυτή είναι μία δεύτερη ΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΗ και συγκεκριμένη οικονομική ζημία του Δήμου.

Βεβαίως, η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ οικονομική ζημία του Δήμου είναι πολύ μεγαλύτερη.

Από δική μου έρευνα (γιά το δωδεκάμηνο μέσα Οκτωβρίου 2011-μέσα Οκτωβρίου 2012), διαπίστωσα μία μέση διαφορά επιτοκίων (μεταξύ των επιτοκίων της Τράπεζας Πειραιώς και δύο άλλων τραπεζών) της τάξης του 1,15%, διαφορά που αντιστοιχεί σε οικονομική ζημία του Δήμου της τάξης των (12.000.000Χ1,15% ≈) 140.000 € ετησίως. (Βλέπετε και αναλυτική σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Α.Δ.Κ. με τίτλο «Η ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ»).

Τέλος, θέλω να υπογραμμίσω ότι η εν προκειμένω στάση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Αθανάσιου Ροΐδη αποτελεί μνημείο παραταξιακού μικροκομματισμού (ασύμβατου με το αξίωμά του) αλλά και ασυνέπειας.
Ο κ. Ροΐδης, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του 4ου θέματος της 23ης Συνεδρίασης του Δ.Σ. της 24-9-2012, καίτοι ανέλαβε οικειοθελώς την ευθύνη να φέρει στο επόμενο Δ.Σ. (δηλαδή στις 15-10-2012) το θέμα της μετακίνησης των χρημάτων του Δήμου από την Τράπεζα Πειραιώς, όχι μόνον «το ξέχασε» (εναρμονίζοντας, και αυτός, τη συμπεριφορά του προς την προεκτεθείσα απατηλή και περιφρονητική συμπεριφορά του κ. Δημάρχου σε βάρος του Δ.Σ.) αλλά και, όταν, εν συνεχεία, του ζήτησαν 19 Δημοτικοί Σύμβουλοι τη συζήτησή του, απάντησε ότι «σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει θέμα σύγκλησης Δημοτικού Συμβουλίου» (!!!).

Κατόπιν τούτων, προτείνω:

α) Τη δημόσια καταγγελία από το Δ.Σ. του δημάρχου κ. Ιωάννη Καλαφατέλη, καθώς και οποιουδήποτε άλλου τυχόν υπαιτίου αιρετού, ως υπευθύνων γιά τη διαχρονική παρανομία της, ερήμην του Δημοτικού Συμβουλίου, διαχείρισης των Χρηματικών Διαθεσίμων του Δήμου, και δη επιβλαβώς γιά τα οικονομικά συμφέροντα του Δήμου, λόγω της αυθαίρετης συνεργασίας τους, μονοπωλιακά, με την Τράπεζα Πειραιώς.

β) Τη σύσταση Επιτροπής από δημοτικούς συμβούλους, που θα συλλέξει στοιχεία και θα αποφανθεί γιά κάθε σχετικό με την υπόθεση ζήτημα, συμπεριλαμβανομένης και της τάξης μεγέθους της οικονομικής ζημίας που υπέστη και συνεχίζει να υφίσταται ο Δήμος από την πιό πάνω αυθαιρεσία, υποβάλλοντας το σχετικό πόρισμά της στο Δ.Σ.

γ) Την αναζήτηση των σχετικών ευθυνών, αλλά και των διαφυγόντων χρηματικών πόρων του Δήμου, από τον κ. Δήμαρχο ή τους τυχόν άλλους υπευθύνους αιρετούς.

δ) Τέλος, την άμεση μετακίνηση των χρημάτων του Δήμου στην τράπεζα που θα δώσει το μεγαλύτερο επιτόκιο, κατόπιν σχετικών προσφορών επιτοκίων (είτε γιά τον λογαριασμό όψεως είτε γιά τον προθεσμιακό) που θα ληφθούν με μέριμνα της Οικονομικής Υπηρεσίας του Δήμου.