Από την εισήγηση προκύπτει
ότι, για κάθε συναλλαγή, είτε αυτή είναι επιτυχής είτε όχι, ο Δήμος θα
χρεώνεται με 9 λεπτά και ο καταναλωτής με 40 έως 60 λεπτά. Δηλαδή, ένα μέσο
όφελος για την τράπεζα 60 λεπτών περίπου ανά συναλλαγή. Επομένως, ανά τετράμηνο η τράπεζα θα
επωφελείται, για 20.000 ειδοποιήσεις, με ένα ποσό της τάξης των 12.000 ευρώ,
ήτοι 3000 ευρώ μηνιαίως.
Η πρώτη ερώτηση που έχω να
κάνω είναι, γιατί ξαφνικά πρέπει να χρεώνεται επιπλέον ο καταναλωτής, πέραν της
κανονικής του οφειλής, η οποία μέχρι σήμερα υποτίθεται πως ήταν ανταποδοτική
και περιελάμβανε και το κόστος είσπραξής της;
Η δεύτερη ερώτηση είναι,
γιατί συμβάλλεται ο Δήμος Διονύσου αποκλειστικά με μία τράπεζα για αυτό το
σκοπό και γιατί όχι με όλες της περιοχής; Από πού προκύπτει ότι είμαστε
υποχρεωμένοι αυτή την υπηρεσία να την πραγματοποιούμε κατά αποκλειστικότητα με
στην τράπεζα που ο Δήμος έχει τοποθετημένα τα χρήματά του; Ποιός νόμος μας
επιβάλλει να κάνουμε εν δυνάμει πελάτες της όλους τους κατοίκους του Δήμου; Και,
τέλος, πόσες ακόμα εξυπηρετήσεις θα κάνουμε στον όμιλο της Τράπεζας Πειραιώς;
Από επαφή που είχα με
τράπεζα που συνεργάζομαι, και μάλιστα πολύ μικρότερου μεγέθους από αυτήν
της τράπεζας Πειραιώς, διαπίστωσα ότι μέσω internet banking
εξοφλούνται λογαριασμοί ύδρευσης περισσοτέρων από 40 Δήμους της επικράτειας και
για εφάπαξ πληρωμές δεν υπάρχει κανενός είδους χρέωση, τουλάχιστον για τον
δημότη. Επίσης, κανενός είδους χρεώσεις δεν υπάρχουν για εξόφληση λογαριασμών
εταιρειών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, ασφαλιστικών εταιρειών, ασφαλιστικών
ταμείων και δημοσίου, δεδομένου ότι τα πιστωτικά ιδρύματα επωφελούνται του
τοκισμού των χρημάτων που εισπράττουν για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί
μεταξύ του χρόνου είσπραξης και του χρόνου απόδοσης αυτών, το οποίο, αν και
μπορεί να φαίνεται μικρό ή ασήμαντο, τελικά αποφέρει ένα σημαντικό κέρδος και
μάλιστα για μια υπηρεσία η οποία τελικά δεν έχει ουσιαστικό κόστος, αφού δεν
μεσολαβεί κανένας υπάλληλος. Τέλος, η συναλλαγή μιας τόσο μεγάλης μερίδας
πολιτών με τα πιστωτικά ιδρύματα αυτά, είναι ένας πολύ καλός τρόπος διαφήμισής
τους, ώστε πολλοί από αυτούς να γίνουν μελλοντικοί τους πελάτες. Αυτοί είναι
μερικοί από τους λόγους, που τουλάχιστον
το internet banking δεν χρεώνεται.
Εδώ όμως, αγαπητοί
συνάδελφοι, η Τράπεζα Πειραιώς, κατά την άποψή μου, ως προνομιακός συνεργάτης
του Δήμου μας, με τις ευλογίες του Κου Δημάρχου, έχει βρει το μήνα που θρέφει
τους 11. Η περιβόητη απόφαση 185/2011 του Δ.Σ αποτελεί μνημείο κοροϊδίας και
αναξιοπιστίας της διοίκησης προς το σύνολο του Δ.Σ. και βάσει αυτής χρεώνεται
κάθε τρεις και λίγο ο Δήμος και οι δημότες και με κάτι διαφορετικό, έξοδα
εγγυητικών, έξοδα συναλλαγών και ένας θεός ξέρει τι άλλο θα ακολουθήσει. Έχουν
περάσει σχεδόν 2 χρόνια από την απόφαση αυτή και κανείς δεν γνωρίζει με ποιο
τρόπο είναι τοποθετημένα τα 11.000.000 ευρώ του Δήμου πλην του Κου Δημάρχου. Η διαφάνεια σε όλο της το μεγαλείο. Δεν
θέλω στο σημείο αυτό να επικαλεστώ προσωπικές συνομιλίες που είχα με θεσμικό
παράγοντα της διοίκησης του Δήμου, που γνωρίζει το τραπεζικό σύστημα, που
στηλίτευσε στο έπακρο αυτού του είδους τους χειρισμούς από τον Κο Δήμαρχο, για
να μην τον φέρω σε δυσκολότερη θέση από αυτή που βρίσκεται σήμερα, αλλά
επιφυλάσσομαι.
Ακόμα περιμένουμε την
διαπαραταξιακή επιτροπή, για τον τρόπο τοποθέτησης των διαθεσίμων, και κανείς
δεν προβληματίζεται. Αντίθετα, κάποιοι εξ ημών, οψίμως, θεωρούν αυτή τη
διοίκηση αξιόπιστο και έντιμο συνομιλητή. Ο λόγος της είναι συμβόλαιο. Προφανώς
οι άνθρωποι αυτοί έχουν αναπτύξει ιδιαίτερες αισθήσεις πέρα από τις
γνωστές και βλέπουν πράγματα τα οποία οι
υπόλοιποι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.
Εγώ προφανώς και καταψηφίζω
την εισήγηση, με την επισήμανση ότι το πιό σύντομο ανέκδοτο στο Δ.Σ του Δήμου
Διονύσου είναι το «να κάνουμε μια διαπαραταξιακή επιτροπή ….».
