Το σχετικό νομικό πλαίσιο του ν. 3463/2010. (Κώδικας Δήμων και
Κοινοτήτων) γιά τη δωρεάν παραχώρηση της χρήσης δημοτικών ακινήτων έχει
ως εξής:Άρθρο 178 παρ. 1: «Οι Δήμοι και οι Κοινότητες οφείλουν να διατηρούν, να προστατεύουν και να διαχειρίζονται την κάθε είδους περιουσία τους με τρόπο επιμελή και αποδοτικό.»
Άρθρο 178 παρ. 3: «Η διάθεση περιουσιακών στοιχείων των Δήμων ή των Κοινοτήτων επιτρέπεται, εφ’ όσον τηρηθούν οι ειδικές διατάξεις του παρόντος και εφ’ όσον ο σκοπός που επιδιώκεται με την διάθεση αυτή εξυπηρετεί το δημοτικό ή κοινοτικό συμφέρον.»
Άρθρο 185 παρ. 1: «Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου επιτρέπεται να παραχωρείται δωρεάν η χρήση δημοτικών ή κοινοτικών ακινήτων στο Δημόσιο ή σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, γιά την αντιμετώπιση έκτακτης και επείγουσας ανάγκης. Η παραχώρηση ανακαλείται με όμοια απόφαση, εφόσον οι λόγοι που την είχαν υπαγορεύσει έχουν εκλείψει.»
Άρθρο 185 παρ. 2: «Ομοίως με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, επιτρέπεται να παραχωρείται δωρεάν η χρήση ακινήτων σε άλλα νομικά πρόσωπα, που ασκούν αποκλειστικά και μόνον δραστηριότητα, η οποία είναι κοινωφελής ή προάγει τα τοπικά συμφέροντα.»
Η λέξη «Ομοίως» στην παρ. 2 του άρθρου 185 του ν. 3463/2010 σημαίνει ότι η παραχώρηση δωρεάν χρήσης δημοτικού ακινήτου σε “άλλα νομικά πρόσωπα” γίνεται υπό τις προϋποθέσεις της αμέσως προηγουμένης παραγράφου 1 του ιδίου άρθρου, δηλαδή ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΑΝΑΓΚΗΣ.
Άλλωστε αυτό είναι πρόδηλο, δεδομένου ότι είναι αδιανόητο τα παντοειδή “άλλα νομικά πρόσωπα” να απολαμβάνουν εν προκειμένω περισσοτέρων προνομίων από το Δημόσιο ή τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, δηλαδή, στο μεν Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου να υπάρχει η δυνατότης της δωρεάν παραχώρησης χρήσης δημοτικών ακινήτων μόνον σε περιπτώσεις αντιμετώπισης έκτακτης και επείγουσας ανάγκης σάνευ όρων και δη “ες αεί”, καθ’ ην στιγμή η παραχώρηση της δωρεάν χρήσης δημοτικού ακινήτου στο Δημόσιο, σύμφωνα με την προπαρατεθείσα παρ. 1 του άρθρου 185 του ν. 3463/2010, ανακαλείται εφ’ όσον οι λόγοι που την είχαν υπαγορεύσει έχουν εκλείψει.
Εν όψει των προεκτεθέντων, είναι προφανές ότι, για να ήταν σύννομη παραχώρηση χρήσης του συγκεκριμένου δημοτικού ακινήτου στην ΕΥΔΑΠ, θα έπρεπε, κατά νόμον, αφ’ ενός μεν αυτή να αποσκοπεί σε αντιμετώπιση έκτακτης και επείγουσας ανάγκης και αφ’ ετέρου η παραχώρηση αυτή να παύσει αμέσως μόλις μετά που έχουν εκλείψει οι έκτακτοι και κατεπείγοντες λόγοι την είχαν υπαγορεύσει.
Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση, η νομιμότητα της εν λόγω παραχώρησης χρήσης προϋποθέτει αφ’ ενός μεν το έκτακτο και το επείγον της εξυπηρετούμενης ανάγκης και αφ’ ετέρου το περιορισμένο του χρόνου παραχώρησης.
Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, όπου μέσα στο χώρο αυτό προγραμματίζεται η εγκατάσταση αντλιοστασίου ακαθάρτων, δηλαδή μιάς μόνιμης κατασκευής που εξυπηρετεί πάγιες και διαρκείς (και όχι έκτακτες και επείγουσες) ανάγκες και, για το λόγο αυτό, επιχειρείται η εν λόγω παραχώρηση χρήσης στην ΕΥΔΑΠ ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ (ουσιαστικά πρόκειται για ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΟΣ) και όχι για περιορισμένο χρονικό διάστημα, έχουμε μία ΠΡΟΔΗΛΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ παραχώρηση χρήσης δημοτικού ακινήτου.
Η παρανομία αυτή γίνεται ακόμα πιό έκδηλη, δεδομένου ότι, με την υπ’ όψιν παραχώρηση, η ΕΥΔΑΠ, που είναι μία εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο, και άρα κερδοσκοπικού χαρακτήρα, πλουτίζει αδικαιολόγητα, σε βάρος της περιουσίας του Δήμου.
Πως είναι δυνατόν, π.χ. στην περίπτωση του αντλιοστασίου ακαθάρτων του Αγ. Στεφάνου, η ΕΥΔΑΠ να έχει πληρώσει κοντά ένα εκατομμύριο ευρώ για την απόκτηση κατά κυριότητα του οικοπέδου του αντλιοστασίου και στην περίπτωση του αντλιοστασίου ακαθάρτων της Σταμάτας να μην πληρώνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ; Δεν είναι προφανές, κατόπιν τούτου, ότι η περίπτωση της Σταμάτας είναι κλασική περίπτωση αδικαιολόγητου και παράνομου πλουτισμού; Δεν είναι προφανές ότι ο παράνομος αυτός πλουτισμός γίνεται ακόμη προκλητικότερος δεδομένου ότι, ως πασίγνωστον, επίκειται η πλήρης ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ;
Κατόπιν τούτων καταψηφίζω την παραχώρηση, ως παράνομη.
