Η τοποθέτηση του επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Αβραάμ Πασιπουλαρίδη στο 5ο θέμα της 26ης Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 5-11-2012 «Πρόσληψη προσωπικού με δίμηνες συμβάσεις για την αντιμετώπιση αναγκών στην υπηρεσία της Πολιτικής Προστασίας» έχει ως εξής:

Από την Εισήγηση του θέματος «Πρόσληψη προσωπικού με δίμηνες συμβάσεις για την αντιμετώπιση αναγκών στην υπηρεσία της Πολιτικής Προστασίας» προκύπτει ότι, εν προκειμένω, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης, τάχα, «έκτακτων καιρικών φαινομένων», προτείνεται η πρόσληψη δεκαπέντε (15) ατόμων «για τον καθαρισμό των φρεατίων ομβρίων υδάτων και των ρεμάτων».

Ο καθαρισμός φρεατίων και ρεμάτων αποτελεί κλασσική περίπτωση εργασιών ρουτίνας. Εν τοιαύτη περιπτώσει, ερευνητέα η σκοπιμότης που τώρα, αυτήν ειδικά τη χρονική στιγμή, εργασίες ρουτίνας βαφτίζονται σαν «έκτακτες».

Η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στο περιεχόμενο της 38/12-10-2012 απόφασης του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Κρυονερίου «Λήψη απόφασης για παραπομπή θέματος (επαναφορά υπαλλήλων στην εργασία) στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Διονύσου», της οποίας το περιεχόμενο, εξ όσων γνωρίζω, έχει ως εξής:

Ο Πρόεδρος κήρυξε την έναρξη της τακτικής συνεδρίασης και αφού εισηγήθηκε το 1° και μοναδικό θέμα εκτός της ημερήσιας διάταξης, εξέθεσε ότι με αίσθημα κοινωνικής ευαισθησίας για την απώλεια της εργασίας δέκα υπαλλήλων του Δήμου Διονύσου και με προβληματισμό για τις συνέπειες που θα έχει η πρόσθεση δέκα ακόμη άνεργων οικογενειών στην κοινωνική συνοχή της περιοχής μας, εισηγείται στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Διονύσου να προβεί σε όλες τις νόμιμες απαραίτητες ενέργειες ώστε να επανέλθουν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι στην εργασία τους. Παρακαλώ, να λάβουμε απόφαση για το θέμα.

Το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Κρυονερίου αφού άκουσε την εισήγηση του Προέδρου, και μετά από διαλογική συζήτηση, αποφασίζει ομόφωνα, συμφωνεί με την πρόταση του Προέδρου και παραπέμπει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Διονύσου.

Εδώ έρχεται το Συμβούλιο της Δ.Κ. Κρυονερίου και αποσαφηνίζει ότι δεν πρόκειται, βέβαια, περί ζητήματος αντιμετώπισης «έκτακτων αναγκών» αλλά, στην πραγματικότητα, περί της επανόδου στο Δήμο συγκεκριμένων ανθρώπων, οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί κατόπιν σχετικής δικαστικής απόφασης.

Πρόκειται για τη γνωστή περίπτωση των δώδεκα (12) του Κρυονερίου, οι οποίοι, τελικά, έγιναν δεκατέσσερεις (14), κατόπιν νόθευσης των επίσημων απομαγνητοφωνημένων πρακτικών της οικείας απόφασης του τότε Κοινοτικού Συμβουλίου Κρυονερίου, της 17-2-2009.

Μετά την 136/Α/2010/4-3-2010 σχετική Έκθεση Ελέγχου του Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.), αποδείχτηκε ότι ο κ. Καλαφατέλης, ως εισηγητής του θέματος, είχε παραπλανήσει τότε τους Κοινοτικούς Συμβούλους της Κοινότητας Κρυονερίου, λέγοντάς τους ότι οι δώδεκα (που έγιναν δεκατέσσερεις) πληρούσαν, δήθεν, τις νόμιμες προϋποθέσεις μεταφοράς τους από την καταργηθείσα Κοινοτική Επιχείρηση Πολιτισμού και Ανάπτυξης (ΚΕΠΑ) Κρυονερίου προς την Κοινότητα Κρυονερίου, σε θέσεις αορίστου χρόνου, πράγμα που, ουσιαστικά, ισοδυναμούσε με την μονιμοποίησή τους στην Κοινότητα Κρυονερίου.

Σύμφωνα με την πιο πάνω Έκθεση Ελέγχου του (Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.), όχι μόνον κανένας από τους δεκατέσσερεις της ΚΕΠΑ δεν είχε τις νόμιμες προϋποθέσεις «μονιμοποίησής» του στην Κοινότητα Κρυονερίου, αλλά, επί πλέον, από τους 14, μόνο οι 11 είχαν απασχοληθεί στην ΚΕΠΑ.

Από τους υπόλοιπους 3, οι δύο ήταν με Σύμβαση Μίσθωσης Έργου στην Κοινότητα Κρυονερίου,  για ένα έτος, και ο ένας δεν ήταν πουθενά, ούτε στην ΚΕΠΑ ούτε στην Κοινότητα. 

Τον πήραν κυριολεκτικά «από το πουθενά» και τον μονιμοποίησαν.

Ακόμη, από τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της 5^ης Συνεδρίασης του Κ.Σ. Κρυονερίου της 17-2-2009, προκύπτει ότι στη συνεδρίαση αυτή συμμετείχε κοινοτικός σύμβουλος που ψήφισε να «μονιμοποιηθεί» το παιδί του, κατά παράβαση του άρθρου 99 του Δημοκοινοτικού Κώδικα.

Εν τοιαύτη περιπτώσει, η 46/17-2-2009 απόφαση του Κ.Σ. Κρυονερίου ήταν αυτοδίκαια άκυρη.

Μετά την πιο πάνω απόφαση του Σ.Ε.Ε.Δ.Δ., υποχρεώθηκαν να ανακοινώσουν στους 14 ότι, από 31-5-2010, τους απομακρύνουν από την Κοινότητα.

Η απομάκρυνση αυτή δεν υλοποιήθηκε στην πράξη, διότι οι δεκατέσσερεις προσέφυγαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με τη Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων, και, αποσπώντας διαδοχικές Προσωρινές Διαταγές, επέτυχαν να συνεχίσουν να εργάζονται στο Δήμο, οι μεν δέκα (10) εξ αυτών μέχρις Οκτωβρίου έτους 2012, οπότε και απεμακρύνθησαν δυνάμει της 9386/24-9-2012 απόφασης του άνω δικαστηρίου, οι δε λοιποί τέσσερεις (4) εξακολουθούν, νομίζω, εργαζόμενοι στο Δήμο.

Τα Προσωρινά Μέτρα είναι μία σύντομη διαδικασία, υποτίθεται, που θα έπρεπε να αποπερατώνεται σε ένα χρονικό διάστημα της τάξης των 2-3 μηνών.

Η Προσωρινή Διαταγή είναι μία προσωρινή ρύθμιση για το τι θα γίνει μέχρι την έκδοση απόφασης των Προσωρινών Μέτρων, δηλαδή λέει ο Δικαστής αν στο μεσοδιάστημα, από την υποβολή της αίτησης Προσωρινών Μέτρων μέχρι τη λήψη της σχετικής απόφασης, ο αιτών θα συνεχίσει, ναι ή όχι, να δουλεύει.

Σε ό,τι αφορά τα λεγόμενα Προσωρινά Μέτρα, στην πράξη, αυτά μόνον προσωρινά δεν είναι. Σύμφωνα με τη ρήση «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού», μπορούν να διαρκέσουν ακόμη και πολλά χρόνια.

Παραδείγματος χάριν, στην περίπτωση των 10 εκ των 14 του Κρυονερίου (στους οποίους 10 αναφέρεται η 38/2012 απόφαση του Συμβουλίου της Δ.Κ.  Κρυονερίου), τα Προσωρινά (υποτίθεται) Μέτρα, μετά από επτά (7), παρακαλώ, αναβολές και ματαιώσεις, διήρκεσαν περίπου δυόμιση χρόνια, ενώ στην περίπτωση των υπολοίπων 4, νομίζω, ακόμη διαρκούν. Σε όλο αυτό το πολυετές χρονικό διάστημα οι 10 εργάζονταν με διαδοχικές Προσωρινές Διαταγές, όπως συνεχίζουν να εργάζονται και οι 4.

Σε ό,τι αφορά τα, κατ’ όνομα και μόνον,  «Προσωρινά» Μέτρα και «Προσωρινή» Διαταγή, πρόκειται για «εργαλεία», τα οποία, σε κατάλληλα «χέρια», μπορούν να αποβούν ακόμη πιο «αποδοτικά».

Για να γίνω συγκεκριμένος, εκθέτω τα εξής:

Ένας εκ των του Κρυονερίου τυγχάνει και ο Π. Α., που δεν συμπεριλαμβάνεται στους 12 αλλά προσετέθη, αργότερα, συμπεριληφθείς μέσα στους 14.

Αυτός εξακολουθεί να εργάζεται στο Δήμο μέχρι και σήμερα, φέρεται δε εγγεγραμμένος στην Κατάσταση Υπαλλήλων με Ασφαλιστικά Μέτρα στο Δήμο Διονύσου, κάτω από την ένδειξη «ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ».

Δεδομένου ότι ο Π.Α. δεν είναι μέσα στους 10 «απολυθέντες», θα περίμενε κανείς ότι ο άνθρωπος αυτός συγκαταλέγεται μεταξύ των υπολοίπων 4 του Κρυονερίου που έχουν υποβάλει αίτηση Προσωρινών Μέτρων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, εξακολουθώντας να εργάζεται στο Δήμο είτε βάσει κάποιας σχετικής δικαστικής απόφασης είτε βάσει κάποιας σχετικής Προσωρινής Διαταγής.

Πλην όμως, στην αίτηση Προσωρινών Μέτρων των 4 του Κρυονερίου προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, δεν υπάρχει αιτών με το όνομα Π. Α. αλλά, αντ’ αυτού, υπάρχει αιτών με το όνομα Π. Ν.

Δεν πρόκειται περί λάθους, διότι αφ’ ενός μεν ο Π.Ν., εξ όσων πληροφορήθηκα, είναι υπαρκτό πρόσωπο στο Κρυονέρι, αφ’ ετέρου δε, στην αίτησή του προς το Δικαστήριο, ο Π. Ν. ισχυρίζεται ότι προσλήφθηκε κατ’ ευθείαν στην Κοινότητα Κρυονερίου, στις 1-6-2009, δηλαδή δεν εργαζόταν στην ΚΕΠΑ Κρυονερίου (που, άλλωστε, είχε ήδη καταργηθεί από τον Ιανουάριο του 2009), ενώ ο Π.Α., εξ όσων προκύπτουν από την Έκθεση Ελέγχου του Σ.Ε.Ε.Δ.Δ., εργαζόταν στην ΚΕΠΑ.

Με αίτησή μου προς τον Δήμο, ζήτησα αντίγραφο της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου, διάρκειας ενός έτους, του Π.Ν., την οποία αυτός επικαλείται στο δικόγραφο της αίτησής του προς το Δικαστήριο, ισχυριζόμενος και ότι προσλήφθηκε από τον νόμιμο εκπρόσωπο της Κοινότητας Κρυονερίου, δηλαδή τον κ. Καλαφατέλη.

Έλαβα την προφορική απάντηση ότι εργαζόμενος με το όνομα Π.Ν. δεν υπάρχει στο Δήμο αλλά υπάρχει ο εργαζόμενος με το  όνομα Π.Α.

Όταν τους είπα ότι τα Προσωρινά Μέτρα και οι αλλεπάλληλες Προσωρινές Διαταγές αφορούσαν τον Π.Ν. και όχι τον Π.Α. (ο οποίος Π.Α., εν τοιαύτη περιπτώσει, δούλευε τόσα χρόνια στο Δήμο χωρίς κανένα απολύτως νόμιμο δικαιολογητικό και έρεισμα), επιμένοντας και να μου χορηγηθεί η αιτηθείσα σύμβαση του Π.Ν., «κατέβασαν τα ρολά», προφανώς με εντολή Δημάρχου, και τα στόματα σφραγίστηκαν.

Εννοείται ότι δεν απάντησαν και στην αίτησή μου.

Ακόμη το σκέπτονται το πράγμα και, απ’ ό,τι φαίνεται, θα το σκέπτονται ακόμη για πολύ.

Από τη συγκεκριμένη, λοιπόν, περίπτωση καταλαβαίνει κανείς πόσο «αποδοτικό εργαλείο» μπορεί να  αποβεί μία Προσωρινή Διαταγή σε κατάλληλα «χέρια», αφού μπορεί άλλος να παίρνει Προσωρινή Διαταγή και άλλος να δουλεύει.

Τέλος, υπενθυμίζω ότι η υπόθεση των παράνομων προσλήψεων των 14 του Κρυονερίου έχει παραπεμφθεί και εκκρεμεί στα Ποινικά Δικαστήρια.

Λοιπόν τι καλούμεθα να κάνουμε εν προκειμένω;

Να βάλουμε κ’ εμείς  «την υπογραφή μας» κάτω απ’ τις πιο πάνω αθλιότητες;

Να νομιμοποιήσουμε με την ψήφο μας το προπεριγραφέν όργιο παρανομιών, με πρωταγωνιστή τον Δήμαρχο κ. Ιωάννη Καλαφατέλη;

Να βάλουμε πλάτη για την υλοποίηση των αμαρτωλών δεσμεύσεων του κ. Ιωάννη Καλαφατέλη προς την εκλογική του πελατεία;

Και, μετά τι;

Πάλι Προσωρινά Μέτρα, πάλι Προσωρινές Διαταγές, φτου και απ’ την αρχή.

Τα ίδια ρεζιλίκια. Απ’ τη μιά να λέμε, προσχηματικά, ότι τους προσλαμβάνουμε σαν διμηνήτες για την αντιμετώπιση, δήθεν-τάχα «εκτάκτων αναγκών» και, μετά από δύο μήνες, όταν κάνουν Προσωρινά Μέτρα και ζητάνε Προσωρινή Διαταγή, να τρέχουμε να λέμε «Ψέματα λέγαμε! Δεν εξυπηρετούσαν έκτακτες αλλά πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Να μονιμοποιηθούν. Να μονιμοποιηθούν». (Και, να μας δώσουν και τα ψηφαλάκια).

Αυτά τα καραγκιοζιλίκια πρέπει να σταματήσουν άμεσα.

Ό,τι έγινε, έγινε. Ως εδώ και μη παρέκει.

Αν, τελικά, δικαιωθούν δικαστικά στην κύρια δίκη, δηλαδή στην τακτική αγωγή, ας μονιμοποιηθούν.

Το να επιστρέψουν και πάλι «από την πίσω πόρτα» είναι ο ορισμός της ξεφτίλας.

Καταψηφίζω την Εισήγηση.