Σημαντικό:

Αν δε βλέπετε σωστά την ιστοσελίδα με Internet Explorer χρησιμοποιείστε Mozilla Firefox είτε Google Chrome.

2 Μαΐ 2013

Ο Αβραάμ Πασιπουλαρίδης, επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας και αντιπρόεδρος της Ο.Ε., υπέβαλε στο Δήμο Διονύσου, υπ’ όψιν κ.κ. Καλαφατέλη, Πέππα, Παππά, Βασιλείου και Χλέπα, την υπ’ αριθ. 13470/2-5-2013 αίτησή του, με θέμα «Ανάκληση των από 2-7-2012 Αντιρρήσεων που υπέβαλε ο κ. Χλέπας, ως πληρεξούσιος δικηγόρος του Δήμου Διονύσου, κατά της υπ’ αριθ. πρωτ. 17390/899/20-4-2012 πράξεως χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πεντέλης», της οποίας το περιεχόμενο έχει ως εξής:



Με την υπ’ αριθμόν 247/29-6-2012 απόφαση της Ο.Ε. αποφασίστηκε:

1. Η ανάθεση στον εξωτερικό δικηγόρο κ. Χλέπα της υποβολής των εν θέματι Αντιρρήσεων και

2. Η ανάθεση σε ειδικό Δασολόγο σύνταξης τεχνικής έκθεσης υποστηρικτικής του μη Δασικού χαρακτήρα της περιοχής που καταλαμβάνει η εν θέματι πράξη χαρακτηρισμού.

Η πιό πάνω απόφαση ελήφθη ομόφωνα (συμφωνούντος και εμού), κατόπιν της σχετικής εισήγησης του προέδρου της Ο.Ε. κ. Νικολάου Πέππα ότι, δήθεν, με την εν θέματι πράξη χαρακτηρισμού, το Δασαρχείο Πεντέλης «απέδωσε ΔΑΣΙΚΟ χαρακτήρα σε τμήμα της περιοχής εντός του προϋφισταμένου του έτους 1923 οικισμού του Αγ. Στεφάνου» (βλέπετε 247/2012 απόφαση της Ο.Ε.), ενώ, όπως διαπίστωσα πρόσφατα, κατόπιν περαιτέρω ερεύνης του θέματος με αφορμή σχετική επιστολή του ενδιαφερομένου ιδιώτη κ. Γεωργίου Σταμπολιάδη, πρόκειται περί του ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΥ, δεδομένου ότι με την εν θέματι πράξη χαρακτηρισμού αποδόθηκε ΜΗ ΔΑΣΙΚΟΣ (και όχι ΔΑΣΙΚΟΣ) χαρακτήρας στην εν λόγω περιοχή.
Δηλαδή, ο κ. Πέππας παρουσίασε ΑΝΑΛΗΘΩΣ στην Ο.Ε. ότι, από πλευράς Δασαρχείου, απεδίδετο ΔΑΣΙΚΟΣ (δήθεν) χαρακτήρας στην εν θέματι έκταση, καθ’ ην στιγμή, στην πραγματικότητα, ο χαρακτήρας που απεδίδετο σ’ αυτήν ήταν ΜΗ ΔΑΣΙΚΟΣ. (Βλέπετε εν θέματι πράξη χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πεντέλης)
Κατά ταύτα, η εξασφάλιση της υπερψήφισης της υποβολής των εν θέματι Αντιρρήσεων επετεύχθη κατόπιν ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ των μελών της Ο.Ε. (συμπεριλαμβανομένου και εμού).
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δηλαδή κατόπιν ΑΠΑΤΗΛΗΣ εισήγησης του κ. Πέππα, τα μέλη της Ο.Ε. υπερψήφισαν ομόφωνα την εισήγηση αυτή, τελώντας πάντοτε σε πεποίθηση ότι οι Αντιρρήσεις θα στρέφονται κατά πράξεως χαρακτηριζούσης την υπ’ όψιν έκταση ως ΔΑΣΙΚΗ, όπως διαβεβαίωνε στην εισήγησή του ο κ. Πέππας.
Και, μάλιστα, η εν προκειμένω ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των μελών της Ο.Ε. έγινε με τρόπο άκρως πειστικό, δεδομένου ότι, παράλληλα, ο κ. Πέππας εισηγήθηκε την ανάθεση (που έγινε ομόφωνα αποδεκτή και αυτή) σε ειδικό Δασολόγο της σύνταξης σχετικής Τεχνικής Έκθεσης υποστηρικτικής του μη δασικού χαρακτήρα της άνω περιοχής. (Βλέπετε 247/12 απόφαση της Ο.Ε.).
Δηλαδή, ενώ, αληθώς, η περιοχή ήταν ήδη χαρακτηρισμένη ως ΜΗ ΔΑΣΙΚΗ, ο κ. Πέππας εισηγήθηκε να επιληφθεί ειδικός Δασολόγος, προκειμένου  να υποστηρίξει ότι η περιοχή ήταν αυτό που ήδη ήταν (!!!), δηλαδή ΜΗ ΔΑΣΙΚΗ, αφού προηγουμένως είχε εισηγηθεί ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ότι, δήθεν, η περιοχή είχε χαρακτηρισθεί ως ΔΑΣΙΚΗ.

Στα μέλη της Ο.Ε. (σ’ εμένα τουλάχιστον), ως συνοδευτικά έγγραφα «αιτιολογικά» της εισήγησης του κ. Πέππα, παραδόθηκαν:
Α. Το υπ’ αριθμόν πρωτ. 18490/20(ή 19)-6-2012 ΕΠΕΙΓΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ, που υπογράφεται από τον κ. Βασιλείου και απευθύνεται στον κ. Παππά (ως αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών και ποιότητας Ζωής) και
Β. Η υπ’ αρ. πρωτ. 19359/25-6-2012 ΑΙΤΗΣΗ-ΕΙΣΗΓΗΣΗ, που υπογράφεται από τον κ. Παππά και απευθύνεται στον κ. Πέππα (ως πρόεδρο της Ο.Ε.).

Και στα δύο πιό πάνω έγγραφα διαλαμβάνεται ΑΝΑΛΗΘΩΣ ότι, δήθεν, με την εν θέματι πράξη χαρακτηρισμού, το Δασαρχείο Πεντέλης απέδωσε ΔΑΣΙΚΟ χαρακτήρα στην εν λόγω περιοχή και ότι πρέπει να ανατεθεί σε ειδικό Δασολόγο η σύνταξη τεχνικής έκθεσης που να αντικρούει τον χαρακτηρισμό αυτό.
Στα μέλη της Ο.Ε. -σ’ εμένα τουλάχιστον- δεν παραδόθηκε ούτε η εν θέματι πράξη χαρακτηρισμού του Δασαρχείου Πεντέλης (της οποίας έλαβα γνώση προσφάτως) ούτε κανένα άλλο έγγραφο από το οποίο να προκύπτει ο αληθής χαρακτηρισμός της υπ’ όψιν έκτασης ως ΜΗ ΔΑΣΙΚΗΣ.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, δηλαδή με τα ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ πιό πάνω έγγραφα, αλλά και με την ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ εισήγηση του κ. Πέππα, η Οικονομική Επιτροπή απεφάσισε μεν υπέρ της υποβολής Αντιρρήσεων, πλην όμως ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ότι επρόκειτο περί χαρακτηρισμού της συγκεκριμένης έκτασης ως ΔΑΣΙΚΗΣ (και όχι ΜΗ ΔΑΣΙΚΗΣ, όπως πράγματι είχε χαρακτηριστεί).

Σημειωτέον εδώ ότι, τόσο το περιεχόμενο της εισήγησης του κ. Πέππα όσο και το περιεχόμενο των πιό πάνω υπό στοιχεία Α και Β  εγγράφων, εκτός του ότι είναι αναληθή κατά τα ανωτέρω, επί πλέον, ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ έχουν με την υπηρεσιακή εισήγηση, όπως αυτή προκύπτει από το υπ’ αρ. πρωτ. 11586/15-5-2012 έγγραφο της Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών του δήμου, το οποίο υπογράφει... ο κ. Παππάς (!!!) και του οποίου γνώση έλαβε και η Νομική Υπηρεσία του δήμου, δηλ. ο κ. Βασιλείου.
Συγκεκριμένα, με το πιό πάνω έγγραφο (του οποίου έλαβα γνώση προσφάτως), η Τεχνική Υπηρεσία του δήμου εισηγείται υπέρ της υποβολής Αντιρρήσεων, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ, «σημειακά μόνο στα τμήματα των εκτάσεων εντός των εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων» των συνοικισμών “Άγιος Στέφανος” και “Νέα Ζώργιαννη”, που εγκρίθηκαν με το Π.Δ. 27-7-35 (ΦΕΚ 350 Α/8-8-35) και το Β.Δ. 19-4-37 (ΦΕΚ 149 Α/24-4-37) αντίστοιχα, καθώς και για την έκταση του νεκροταφείου Αγ. Στεφάνου.
Δηλαδή, ο κ. Παππάς αναιρεί τον εαυτό του και την υπηρεσία της οποίας τυγχάνει πολιτικός προϊστάμενος και υπογράφει δύο έγγραφα ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ και, μάλιστα, το δεύτερο ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟΥ περιεχομένου.

Εδώ είναι ΠΡΟΔΗΛΟ ότι πρόκειται περί ΜΕΘΟΔΕΥΣΗΣ: Κάποιοι «έξυπνοι» απεφάσισαν να πετάξουν την υπηρεσιακή εισήγηση «στον κάλαθο των αχρήστων» και, ΠΑΡΑΠΛΑΝΩΝΤΑΣ τα μέλη της Ο.Ε. με έγγραφα ΑΝΑΛΗΘΗ κατά περιεχόμενο, να αποσπάσουν την έγκριση υποβολής Αντιρρήσεων, παρουσιάζοντας ΑΝΑΚΡΙΒΩΣ ότι με την εν θέματι 17390/899/2012 πράξη χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πεντέλης απεδίδετο ΔΑΣΙΚΟΣ, δήθεν, χαρακτήρας στην υπ’ όψιν έκταση 1040,254 στρ. και ότι εχρειάζετο, δήθεν, ... ΕΙΔΙΚΟΣ ΔΑΣΟΛΟΓΟΣ (!!!) προκειμένου να αντικρουσθεί ο πιό πάνω (πράγματι ανύπαρκτος) χαρακτηρισμός.
Η πιό πάνω ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ (με χαρακτηριστικά ΣΚΕΥΩΡΙΑΣ) είχε σαν αποτέλεσμα κάποιοι, μετερχόμενοι πράξεις ακόμη και ΠΟΙΝΙΚΑ ΚΟΛΑΣΙΜΕΣ, να επιτύχουν τους σκοπούς τους, οι οποίοι σκοποί, βέβαια, είναι άσχετοι προς την «προστασία των δημοτών», της οποίας «προστασίας» αυτής προσχηματικώς γίνεται επίκληση στα πιό πάνω παραπλανητικού περιεχομένου έγγραφα, προκειμένου να «δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα».

Το ότι πρόκειται περί ΜΕΘΟΔΕΥΣΗΣ με χαρακτηριστικά ΣΚΕΥΩΡΙΑΣ ενισχύεται από το περιεχόμενο του υπ’ αρ. πρωτ. 10637/5-4-2013 εγγράφου της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου, στο οποίο έγγραφο αποκρύπτεται επιμελώς ότι η απόφαση της Ο.Ε. για την υποβολή Αντιρρήσεων είναι ΠΡΟΪΟΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ των μελών της και ότι, συνεπώς, οι Αντιρρήσεις αυτές ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ.
Αντ’ αυτού, με το έγγραφο αυτό επιχειρείται η ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΠΛΑΓΙΟΥ «νομιμοποίηση» των εν θέματι Αντιρρήσεων.
Δηλαδή, ο κ. Βασιλείου, αντί με το έγγραφό του αυτό να επισημάνει ευθέως τις αθλιότητες που διεπράχθησαν εν προκειμένω και να εισηγηθεί την άμεση ανάκληση των Αντιρρήσεων, ως ΠΡΟΪΟΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ των μελών της Ο.Ε., «περί άλλων τυρβάζει», προσπαθώντας να αποσείσει τις εν προκειμένω ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ του Δήμου και να τις μεταθέσει στο ... Δασαρχείο και στα ...Δικαστήρια.

Περαιτέρω, οι εν θέματι Αντιρρήσεις ασκήθηκαν με ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι αφορούν ΜΗ ΔΑΣΙΚΗ έκταση και αυτό προκύπτει από κάθε σημείο του περιεχομένου τους.
Δηλαδή, ενώ ο κ. Χλέπας βάσει της 247/29-6-2012 απόφασης της Ο.Ε. εξουσιοδοτήθηκε να συντάξει Αντιρρήσεις υπό την προϋπόθεση ότι πρόκειται για έκταση φερόμενη ως ΔΑΣΙΚΗ, παρά ταύτα, συνέταξε τις εν θέματι αντιρρήσεις για ΜΗ ΔΑΣΙΚΗ έκταση, καθ’ υπέρβαση της εξουσιοδότησής του, όπως αυτή απορρέει από την πιό πάνω απόφαση της Ο.Ε., η οποία (υπέρβαση εξουσιοδότησης) εξομοιώνεται προς παντελή έλλειψη εξουσιοδότησής του να υποβάλει τις εν θέματι αντιρρήσεις, με το περιεχόμενο που τις υπέβαλε.
Διότι, ο κ. Χλέπας, με την πιό πάνω απόφαση της Ο.Ε. δεν εξουσιοδοτήθηκε, αορίστως, να υποβάλει Αντιρρήσεις κατά την ιδία αυτού κρίση αλλά εξουσιοδοτήθηκε να υποβάλει Αντιρρήσεις μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια και συγκεκριμένα υπό την ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ότι απεδίδετο ΔΑΣΙΚΟΣ χαρακτήρας στην εν λόγω περιοχή.
Κατά ταύτα, μόλις ο κ. Χλέπας διεπίστωσε ότι επρόκειτο περί του αντιθέτου, δηλαδή περί χαρακτηρισμού της συγκεκριμένης περιοχής ως ΜΗ ΔΑΣΙΚΗΣ, ώφειλε να απέχει της σύνταξης των Αντιρρήσεων, με το περιεχόμενο που έχουν.
Σε κάθε περίπτωση, εφ’ όσον ο κ. Χλέπας, κατά τα ανωτέρω, ενήργησε χωρίς να έχει την προς τούτο νόμιμη εξουσιοδότηση, δέον οι εν θέματι αντιρρήσεις να θεωρηθούν ως νόμω ανύπαρκτες, άλλως δέον να ανακληθούν ΑΜΕΣΑ, χωρίς καμία απολύτως περαιτέρω καθυστέρηση.

Κατ’ άρθρο 75 παρ. 10 του ν. 3852/2010, οι αποφάσεις της Οικονομικής Επιτροπής δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του δήμου με ευθύνη του προέδρου τους.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, με ευθύνη του προέδρου της Ο.Ε. κ. Ν. Πέππα, παρανόμως, ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στην ιστοσελίδα του Δήμου η 247/29-6-2012 απόφαση της Ο.Ε. (χαρακτηριστικό της όλης μεθόδευσης και αυτό).
Επί πλέον, οι αποφάσεις αναθέσεων, όπως τυγχάνει η ενδιαφέρουσα εν προκειμένω 247/29-6-2012 απόφαση της Ο.Ε., είναι υποχρεωτικά αναρτητέες στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, στη “ΔΙΑΥΓΕΙΑ”, καθ’ όσον δι’ αυτής δηλώνεται η βούληση των αρμοδίων οργάνων (εν προκειμένω της Ο.Ε.) για την πραγματοποίηση δαπανών (Εγγ. Υπ. Οικ. 2/70809/0026/10/10-3-2011).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως με διαβεβαίωσαν και από το Δήμο, τέτοια ανάρτηση στο Διαδίκτυο, παρανόμως, δεν έχει γίνει, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 2 του ν. 3861/2010, η 247/29-6-2012 απόφαση της Ο.Ε. να ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΟΣ.
Δηλαδή, οι εν θέματι Αντιρρήσεις υπεβλήθησαν επί τη βάσει απόφασης ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΟΣ (κατά νόμον), άρα, ούτως ή άλλως (και ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι, κατά τα προεκτεθέντα, δι’ αυτών παραβιάζεται η ουσία της 247/2012 απόφασης της Ο.Ε.), οι Αντιρρήσεις αυτές στερούνται κάθε νόμιμου κύρους και είναι ΝΟΜΩ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ, επειδή υπεβλήθησαν με έρεισμα ΝΟΜΩ ΑΝΙΣΧΥΡΗ-ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ πράξη.

ΚΑΤΟΠΙΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΖΗΤΩ

Ι. Να μου γνωρίσετε (ιδίως οι β, γ και δ εξ υμών) για ποιό λόγο εξαπατήθηκαν κατά τα ανωτέρω τα μέλη της Ο.Ε., μεταξύ των οποίων και εγώ, με αποτέλεσμα την υφαρπαγή θετικών εν προκειμένω ψήφων (τουλάχιστον της ιδικής μου), μέσω της εμφάνισης ψευδών γεγονότων ως αληθών και δη επανειλημμένα, ήτοι μέσω της σχετικής εισήγησης του κ. Πέππα αλλά και των εγγράφων υπό στοιχεία Α και Β, που υπογράφουν οι κ.κ. Βασιλείου και Παππάς αντίστοιχα.

ΙΙ. Να ανακληθεί ΑΜΕΣΑ η 247/29-6-2012 απόφαση της Ο.Ε., με νεώτερη απόφαση της Ο.Ε. που θα ληφθεί με πρωτοβουλία του προέδρου της κ. Ν. Πέππα, ως ΠΡΟΪΟΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ των μελών της, κατά τα ήδη προεκτεθέντα, άλλως, και πάλι με πρωτοβουλία του κ. Πέππα, να ληφθεί νεώτερη διαπιστωτική απόφαση της Ο.Ε., με την οποία, σε κάθε περίπτωση, θα διαπιστώνεται η νόμω ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΟΣ της άνω απόφασης, σύμφωνα με τα προεκετεθέντα.

ΙΙΙ. Κατόπιν της λήψης της νεώτερης ως άνω απόφασης της Ο.Ε., να αποστείλει έγγραφο ο Δήμος στις οικείες δασικές αρχές και στην οικεία Πρωτοβάθμια Επιτροπή Δασικών Αμφισβητήσεων του άρθρου 14 του ν. 998/79, με το οποίο να δηλώνεται ότι, από πλευράς Δήμου, ανακαλούνται (και τυπικά) οι εν θέματι Αντιρρήσεις.

ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΩ ΟΤΙ

Σε περίπτωση που ο πρόεδρος της Ο.Ε. κ. Νικόλαος Πέππας κωφεύσει και δεν ενεργήσει τα δέοντα, ΩΣ ΩΦΕΙΛΕΙ, επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου, καθ’ όσον, εκτός των άλλων, εν όψει των προεκτεθέντων, πλήττεται βάναυσα και η προσωπικότητά μου, δεδομένου ότι εμφανίζομαι ότι ψήφισα κάτι που ασφαλώς ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΖΑ αν η εισήγηση του κ. Πέππα (και τα έγγραφα Α και Β) ήσαν ΑΛΗΘΗ (και όχι ΨΕΥΔΗ, ως εν προκειμένω) κατά περιεχόμενο.

Επίσης, σε περίπτωση που ο κ. Πέππας κωφεύσει, παρακαλώ τον Κ. Χλέπα, εν όψει των προεκτεθέντων, να (επαν) εξετάσει το ζήτημα της (μη) νομιμοποίησής του για την σύνταξη των εν θέματι Αντιρρήσεων, ανακαλώντας τες Ο ΙΔΙΟΣ, δι’ ευνοήτους λόγους νομιμότητας αλλά και δια στοιχειώδεις λόγους δεοντολογίας.
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το περιεχόμενο των Αντιρρήσεων να γρονθοκοπείται προς αυτό που, έστω και παραπλανητικά, ακόμη-ακόμη και (υποτιθεμένου) εσφαλμένα, προδιέγραψε η Ο.Ε. στην 247/2012 απόφασή της.
Διότι, ο κ. Χλέπας δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα να «ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ» την Ο.Ε., ακόμη και υποτιθεμένου ότι αυτή έσφαλε, πολύ περισσότερο που, πρόδηλα, επρόκειτο περί μεθόδευσης (και όχι σφάλματος), κατά τα ήδη αναλυτικώς προεκτεθέντα.