ΚΑΙ ΝΕΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ «ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΠΑΧΤΗΣ»

Μετά την απόπειρα της «πράσινης αρπαχτής», μέσω του γνωστού φωτογραφικού διαγωνισμού για την προμήθεια οργάνων παιδικών χαρών, της τάξης των 200.000 €, κυοφορείται και νέα απόπειρα «πράσινης αρπαχτής-μαμούθ», της τάξης μεγέθους των 3.500.000 € περίπου.

Συγκεκριμένα, ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης του (πρώην) Οικοδομικού Τετραγώνου (Ο.Τ.) 77, στη Δροσιά, υπέβαλε στο Δήμο Διονύσου την υπ’ αρ. πρωτ. 24602/8-8-2012 αίτησή του, ζητώντας από το Δήμο να προβεί σε κάθε απαραίτητη ενέργεια, προκειμένου ο άνω χώρος, εμβαδού 5.378 τ.μ., να αποζημιωθεί από το Πράσινο Ταμείο ως χώρος πρασίνου. Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι οι αντικειμενικές αξίες των οικοπέδων στη Δροσιά είναι της τάξης των 650 €/τ.μ., προκύπτει ένα ποσό αποζημίωσης της τάξης μεγέθους των (5.378Χ650≈) 3.500.000 € περίπου.

Ποιά, όμως, είναι τα «προικιά» του εν λόγω γηπέδου;

1^ον. Το γήπεδο διατρέχεται από το ρέμα Δροσιάς ή Καΐρη, το οποίο, σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ. 281/Δ/93, έχει χαρακτηριστεί ως ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος (14814/28-3-2012 έγγραφο Υπουργείου Περιβάλλοντος).

2^ον. Βάσει των Φ.Ε.Κ. 72/Δ/60, 91/Δ/62, το ακίνητο εντάχθηκε στο Ο.Τ. 77 του ρυμοτομικού σχεδίου Δροσιάς, ως χώρος πρασίνου. Δηλαδή, με την άνω ένταξή του στο Ο.Τ. 77, το ακίνητο κηρύχθηκε ως απαλλοτριωτέο για τη δημιουργία χώρου αστικού πρασίνου.

Σύμφωνα με την αρμόδια Δ/νση Δασών (αρ. πρ. 10539/5-12-05), πριν την ένταξή του στο σχέδιο πόλης, ως χώρου αστικού πρασίνου, το γήπεδο είχε δασική μορφή (14814/28-3-2012 έγγραφο Υπ. Περιβάλλοντος).

Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι ερευνάται αν το ακίνητο ήταν αναδασωτέο (43563/28-9-2012 έγγραφο Υπ. Περιβάλλοντος), έχουμε ότι, πριν την άνω ένταξή του σε σχέδιο πόλης, αυτό ήταν είτε δάσος-δασική έκταση είτε αναδασωτέα έκταση.

3^ον. Σήμερα, η απαλλοτρίωση του υπ’ όψιν ακινήτου (ως χώρου αστικού πρασίνου) έχει αρθεί αυτοδίκαια, λόγω παρέλευσης 18μήνου από τον δικαστικό προσδιορισμό τιμής μονάδος αποζημιώσεώς του, με την 114/89 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών (14814/28-3-12 έγγραφο Υπ. Περιβάλλοντος).

Εν τοιαύτη περιπτώσει, σήμερα, το ακίνητο παραμένει «πολεοδομικώς αρρύθμιστο» (14814/28-3-12 έγγραφο Υπ. Περιβάλλοντος).

Δηλαδή, αυτό, σήμερα αντιμετωπίζεται ως εκτός σχεδίου ακίνητο (118760/1501/23-4-2010 έγγραφο Υπ. Περιβάλλοντος) που «αναμένει» την πολεοδομική του ρύθμιση, με έκδοση σχετικής διοικητικής πράξης.

4^ον. Εν όψει των ανωτέρω, η Διοίκηση οφείλει να ρυθμίσει εκ νέου το πολεοδομικό καθεστώς του συγκεκριμένου ακινήτου, κρίνοντας εάν αυτό πρέπει, για κάποιο νόμιμο λόγο, είτε να παραμείνει εκτός πολεοδομικού σχεδιασμού, δηλαδή να παραμείνει εκτός σχεδίου είτε να δεσμευθεί εκ νέου, με την επανεπιβολή ρυμοτομικής απαλλοτριώσεως ή ρυμοτομικού βάρους είτε, τέλος, να καταστεί οικοδομήσιμο (Σ.τ.Ε. 3908/2007, 4533/2009).

5^ον. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μετά την προεκτεθείσα αυτοδίκαιη άρση της απαλλοτρίωσης του ακινήτου ως χώρου αστικού πρασίνου, αυτό, ως πολεοδομικά αρρύθμιστο, αντιμετωπίζεται σήμερα ως εκτός σχεδίου ακίνητο, με τη μορφή που είχε πριν την ένταξή του στο σχέδιο πόλης, δηλαδή είτε ως δασική έκταση είτε ως αναδασωτέα έκταση.

Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τις συνταγματικές διατάξεις περί προστασίας των δασικών είτε και αναδασωτέων εκτάσεων, σε συνδυασμό προς τις σχετικές διατάξεις της κείμενης πολεοδομικής-δασικής νομοθεσίας αλλά και την πάγια νομολογία του Σ.τ.Ε., το συγκεκριμένο γήπεδο απαγορεύεται κατά νόμον να καταστεί οικοδομήσιμο, ως υπαγόμενο ευθέως στις προστατευτικές διατάξεις τόσο του ισχύοντος Συντάγματος όσο και της κείμενης δασικής-πολεοδομικής νομοθεσίας.

Για τους πιό πάνω λόγους, το Υπουργείο Περιβάλλοντος αναφέρει ότι είναι υποχρεωμένο να εξαιρέσει το υπόψη Ο.Τ. από το ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής (14814/28-3-2012, 26881/19-6-2012 έγγραφα του Υπ. Περιβάλλοντος).

6^ον.  Στο σημείο αυτό, παρατίθεται ένα χαρακτηριστικό σχετικό απόσπασμα από την υπ’ αρ. 3908/2007 απόφαση του Σ.τ.Ε.:

 «Η Διοίκηση, δηλαδή, δεν δεσμεύεται να καταστήσει, άνευ ετέρου, το ακίνητο οικοδομήσιμο, αλλά οφείλει να εξετάσει εάν συντρέχουν λόγοι που εξ αντικειμένου δεν επιτρέπουν τη δόμησή του (π.χ. όταν πρόκειται γιά ακίνητο με δασικό χαρακτήρα, εντός αιγιαλού, σε ζώνη προστασίας ρέματος κ.λπ.)...».

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε ένα ακίνητο με δασικό χαρακτήρα και, μάλιστα, σε ζώνη προστασίας ρέματος, συνεπώς, εξ αντικειμένου, αυτό απαγορεύεται να ανοικοδομηθεί και, κατά νόμον, επιβάλλεται η διατήρηση του δασικού του χαρακτήρα, δηλαδή του χαρακτήρα που είχε ανέκαθεν, εξακολουθητικά μέχρι σήμερα.

7^ον. Περαιτέρω, όμως, για το συγκεκριμένο γήπεδο εγείρεται και ιδιοκτησιακό ζήτημα.

Αρχικά, ο Υπουργός Οικονομικών, με απόφασή του, είχε αποδεχθεί γνωμοδότηση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων για την μη προβολή από το Δημόσιο δικαιωμάτων κυριότητας στο συγκεκριμένο ακίνητο. Πλην όμως, με νεώτερη απόφασή του, ο Υπουργός Οικονομικών ανακάλεσε την αρχική πιό πάνω απόφασή του, με το αιτιολογικό ότι πρόκειται περί ακινήτου υπαγομένου στις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας (14814/28-3-2012 έγγραφο Υπ. Περιβάλλοντος), ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την διεκδίκησή του, ιδιοκτησιακά, από το Δημόσιο.

Κατόπιν όλων των προεκτεθέντων, γίνεται άμεσα αντιληπτό, και από τον πλέον αδαή, ότι το εν λόγω  γήπεδο είναι ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ-ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ.

Δηλαδή, όχι μόνον η αγοραία αξία του είναι μηδενική αλλά, ακόμα και αν πληρώνανε, είναι αμφίβολο αν θα βρίσκανε κανένα «να του φορτώσουνε» μία δασική (είτε αναδασωτέα) έκταση που διατρέχεται από ρέμα ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος και, μάλιστα, με ανοιχτό το ιδιοκτησιακό της καθεστώς σε διεκδίκησή της από το Ελληνικό Δημόσιο.

Αυτό, λοιπόν, το ακίνητο ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ-ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ το προωθούν οι του Δήμου να χρυσοπληρωθεί από το Πράσινο Ταμείο «εις υγείαν των κορόιδων», δηλαδή των Ελλήνων πολιτών, που πένονται και στενάζουν κάτω από δυσβάσταχτους φόρους.

Ο «Καλαφατελισμός», ως νοοτροπία, σε όλο του «το μεγαλείο», πρόθυμος, για μιά ακόμη φορά, να προωθήσει τα ιδιωτικά συμφέροντα, σκανδαλωδώς, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος.